Ένα από τα γεγονότα που έχουν προκαλέσει ανησυχία και προβληματισμό στη διεθνή κοινότητα είναι οι εντεταμένες σχέσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ και το Ιράν που κλιμακώθηκαν ακόμα περισσότερο μετά από την εκτέλεση του Ιρανού επικεφαλής, Κασέμ Σουλεϊμανί, από τις ΗΠΑ και τις επακόλουθες βομβαρδιστικές επιθέσεις που εξαπέλυσαν οι Ιρανοί με τη χρήση πυραύλων εναντίον αμερικανικών βάσεων (Ain al-Asad και Irbil) στο Ιράκ. Ωστόσο, γίνεται τώρα λόγος για μια πιο ήρεμη επόμενη μέρα στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, εφόσον και οι δύο φαίνονται να πέτυχαν τον στόχο τους, με το Ιράν να δηλώνει πως δεν επιδιώκει μία εκ νέου κλιμάκωση των σχέσεων με τις ΗΠΑ. Από την άλλη μεριά, ο Αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλτ Τράμπ, δήλωσε ότι θα προβεί στην επιβολή κυρώσεων εις βάρος της Τεχεράνης, κάτι που μπορεί να υλοποιήσει με ποικίλα μέσα: υποβρύχια ή πυραύλους Tomahauk εκτοξευόμενους από πλοία, οι οποίοι θα μπορούσαν να ‘’χτυπήσουν’’ τους εχθρικούς στόχους από χιλιόμετρα μακριά, Β-2 λαθραία βομβαρδιστικά για τη συντριβή εχθρικών εναερίων επιθέσεων από μεγάλο υψόμετρο, μη εντοπίσιμα και λαθραία F22s και F35s για επίθεση σε εχθρικά πολεμικά αεροσκάφη, με αισθητήρες μεγάλης εμβέλειας καθώς και αεροπλάνα. Ακόμη, πολεμικά πλοία θα εκτόξευαν F35Bs, αερομεταφορείς θα εκτόξευαν F-15, ενώ το Πεντάγωνο θα μπορούσε να εκτοξεύσει ακόμα και δοκιμασμένους πυραύλους μεσαίου εύρους. Το Ιράν, από τη μεριά του, είναι γνωστό ότι κατέχει μια σειρά από συγκεκριμένα όπλα αεράμυνας, το πιο επικίνδυνο από τα οποία είναι το ρωσικό S-300, η πιο σύγχρονη παραλλαγή του οποίου είναι το S-300PMU2. Το όπλο αυτό, αν και σε καμία περίπτωση δεν ξεπερνά τα αμερικανικά B-2, F-22s ή F-35s, είναι σημαντικό ότι μπορεί να φθάσει σε εύρος 124 μιλίων και να ταξιδέψει σε υψόμετρο 27 χιλιομέτρων. Δεν είναι γνωστή, ωστόσο, η ακριβής κατάσταση εκσυγχρονισμού των συγκεκριμένων όπλων. Οι πιο προηγμένες ρωσικές αεροπορικές άμυνες, ενώ συχνά υποσκάπτονται από την ίδια τη Ρωσία στα κρατικά μέσα ενημέρωσης, είναι όλο και περισσότερο σε θέση να ανιχνεύσουν ακόμη και κάποια μυστικά αεροσκάφη χρησιμοποιώντας ένα ευρύτερο φάσμα συχνοτήτων ανίχνευσης, ταχύτερη επεξεργαστική ισχύ και αυξημένη ψηφιακή δικτύωση ικανή να μοιράζεται δεδομένα στόχων σε πολλαπλούς κόμβους. Παρόλα αυτά, δεν είναι καθόλου σαφές ότι αυτές οι προηγμένες αεροπορικές άμυνες μπορούν πραγματικά να απειλήσουν το πιο εξελιγμένο πολεμικό εξοπλισμό των αμερικανικών δυνάμεων.
Τι αλλάζει στις επιθέσεις με τη χρήση τεχνολογίας ΑΙ (Αrtificial Intelligence) στα μαχητικά αεροσκάφη και τα βομβαρδιστικά;
H αρχή για μια μαζική επίθεση θα μπορούσε να γίνει με tanks, οχήματα πεζικού, ακόμη και διεσπαρμένες μονάδες έτοιμες να επιτεθούν σε αστικές περιοχές. Αυτό θα χρειαζόταν στενή αεροπορική υποστήριξη με drones, μαχητικά ελικόπτερα Apache και αεροσκάφη χαμηλής πτήσης (αεροσκάφη Α-10 και υψηλής ταχύτητας F-35 ικανά για επίγεια επίθεση). Η υπεροχή του αέρα θα “άνοιγε” επίσης το δρόμο για τα ελικόπτερα, τα αεροσκάφη μεταφοράς C-130 και τα drones.
Το Ιράν ενδέχεται να παρουσιάσει ορισμένες εναέριες απειλές, συμπεριλαμβανομένων μερικών δικών του αεροσκαφών. Ενδεικτικά, η Globalfirepower.com εκτιμά ότι το Ιράν έχει πάνω από 140 μαχητές σε συνολικά 500 περίπου αερικά στοιχεία. Επιπλέον, το National Interest αναφέρει ότι το Ιράν διαθέτει έξι F-14 Tomcat μαχητικά αεροσκάφη που έχουν αποκτηθεί εδώ και χρόνια. Ο αερομεταφορέας ή άλλες αεροπειρατικές επιθέσεις που εκτοξεύτηκαν, όπως οι Ospreys ή F-35Bs, θα λειτουργούσαν πιθανότατα από τον Περσικό Κόλπο. Το Ιράν χρησιμοποιεί τακτικά μικρά σκάφη για επιθέσεις στο στενό και εξαιρετικά επικίνδυνο Strait of Hormuz, μια περιοχή που συνορεύει με την ακτογραμμή του Ιράν, η οποία λειτουργεί ως βασικό πέρασμα μεταξύ του Περσικού Κόλπου και του Κόλπου του Ομάν. Η κατοχή πυροβόλων όπλων, όπως οι πύραυλοι Tomahawk (που μπορούν να ταξιδέψουν έως και τα 900 μίλια) θα επέτρεπαν στις ΗΠΑ να σχεδιάσουν την επίθεση με μικρότερο κίνδυνο ιρανικής αντεπίθεσης. Από το 2019, το Ιράν έχει περίπου 90 μικρά σκάφη περιπολίας, σύμφωνα με την Globalfirepower.com. Συμπερασματικά, ο ιρανικός στρατός παρουσιάζει πολύ σοβαρές εναέριες, χερσαίες και θαλάσσιες απειλές.
Συνοψίζοντας , το ενδεχόμενο ενός πολέμου ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ιράκ μοιάζει πλέον εύλογο λόγω της δολοφονίας του Σουλεϊμανί, με το Πεντάγωνο να δηλώνει πως οι ΗΠΑ είναι προετοιμασμένες για οποιαδήποτε ενδεχόμενη εμπλοκή σε σχέση με το Ιράν και πως είναι στο “χέρι’’ του Ιράν να διαλέξει την αποκλιμάκωση των μεταξύ τους σχέσεων ή την πολεμική σύγκρουση. Παράλληλα, υπογραμμίζει ότι η αμερικανική πλευρά είναι διατεθειμένη να προβεί σε συζητήσεις με το Ιράν και να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους. Στον αντίποδα, ο πρεσβευτής του Ιράν στον ΟΗΕ απέρριψε την πρόταση των ΗΠΑ για συνεργασία, δεδομένου του ότι ο Τραμπ ανακοίνωσε την επιβολή νέων κυρώσεων εις βάρος της Τεχεράνης.
Ο θάνατος του Κασέμ Σουλεϊμανί επέφερε ποικίλες αντιδράσεις μεταξύ των οποίων ήταν η έξαρση των κρουσμάτων σε ζητήματα ασφαλείας. Ανέκαθεν hackers προσπαθούσαν να παραβιάσουν δίκτυα υπολογιστών των ΗΠΑ. Η παράνομη δραστηριότητά τους αυξήθηκε κατακόρυφα μετά την δολοφονία του Ιρανού επικεφαλής, με περιορισμένη, όμως, επιτυχία. Πλέον συγκεκριμένα, οι προσπάθειές τους για τον περιορισμό των ιστοτόπων των ομοσπονδιακών, κρατικών και τοπικών κυβερνήσεων σημείωσαν άνοδο 50% και, στη συνέχεια, επιταχύνθηκαν, έγραψε η Cloudflare. Σε διάστημα 48 ωρών, οι επιθέσεις σχεδόν τριπλασιάστηκαν. Ο διευθύνων σύμβουλος της Cloudflare, Matthew Prince, χαρακτήρισε την αύξηση “στατιστικά σημαντική” σε συνέντευξή του στο CNN. Πρόσθεσε ότι ο πραγματικός αριθμός προσπαθειών ήταν πιθανώς υψηλότερος, δεδομένου ότι η εταιρία έχει περιορισμένη άποψη για το ευρύτερο Διαδίκτυο.
Έτσι, Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν συμβουλεύσει τις επιχειρήσεις να επαγρυπνηθούν καθώς οι εντάσεις με το Ιράν συνεχίζονται είτε άμεσα είτε έμμεσα. Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας εξέδωσε προειδοποιήσεις και ενημέρωσε για τρομοκρατικές ενέργειες με ένα δελτίο που αφορούσε τον κίνδυνο ιρανικών διαδικτυακών επιθέσεων. Οι υπάλληλοι του Οργανισμού ενημέρωσαν τα μέλη του Κογκρέσου για τις ικανότητες του Ιράν στον κυβερνοχώρο και τις πιθανές ευπάθειες των αμερικανικών στόχων.
Οι ειδικοί θεωρούν ότι το Ιράν έχει βελτιώσει σταθερά τις δυνατότητές του στον κυβερνοχώρο. Αυτό έχει ως απόρροια η χώρα να θεωρείται δευτεροβάθμια ψηφιακή απειλή μετά από ισχυρότερες χώρες -όπως η Ρωσία και η Κίνα– και αρκετά επικίνδυνη για να μπορέσει να προκαλέσει σημαντικές τοπικές ζημιές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι το Ιράν στο παρελθόν έχει κατηγορηθεί ότι κλείνει τραπεζικούς ιστοτόπους και διαγράφει δεδομένα σχετικά με υπολογιστές που ανήκουν στον πετρελαϊκό ‘’γίγαντα’’ Saudi Aramco.
