Η επιστήμη βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά στη μείωση της ανάγκης για ενέσιμη ινσουλίνη όλο το εικοσιτετράωρο για τη διαχείριση του διαβήτη, μετά από μια νέα μελέτη που έδειξε πώς τα κύτταρα παραγωγής ινσουλίνης μπορούν να αναγεννηθούν στο πάγκρεας.
Δείτε επίσης: Ξεχασμένο αντιβιοτικό μπορεί να είναι η λύση για τα ανθεκτικά βακτήρια
Η ανακάλυψη έγινε επιτυγχάνοντας την ανάπτυξη πρόγονων κυττάρων παγκρέατος, με τρόπο που να μιμείται τη λειτουργία των β-κυττάρων που συνήθως δεν λειτουργούν σωστά ή απουσιάζουν σε άτομα με διαβήτη τύπου 1.
Ερευνητές, υπό την καθοδήγηση μιας ομάδας από το Ινστιτούτο Καρδιάς και Διαβήτη Baker στην Αυστραλία, διερεύνησαν μία νέα χρήση ορισμένων φαρμάκων που ήδη έχουν εγκριθεί από την FDA και προορίζονται για το ένζυμο EZH2 στους ανθρώπινους ιστούς. Συνήθως, αυτό το ένζυμο ελέγχει την ανάπτυξη των κυττάρων, παρέχοντας έναν σημαντικό βιολογικό έλεγχο στην ανάπτυξη.
Σε αυτήν τη μελέτη, χρησιμοποιήθηκαν δύο μικρομοριακοί αναστολείς με τα ονόματα GSK126 και Tazemetostat – ήδη εγκεκριμένοι για χρήση στη θεραπεία του καρκίνου – που επιτρέπουν στις προγονικές δικτυώσεις αιμοφόρων καναλιών να αναπτύξουν λειτουργίες παρόμοιες με αυτές των β-κυττάρων.
Προηγούμενες έρευνες είχαν υποδείξει ότι τα κύτταρα τα οποία επίσης βοηθούν στη διαχείριση της οξύτητας του στομάχου, θα μπορούσαν να μετατραπούν σε κάτι παρόμοιο με τα β-κύτταρα στο κατάλληλο περιβάλλον.
Δείτε ακόμα: Χάπι για τον καρκίνο του πνεύμονα μειώνει τον κίνδυνο θανάτου κατά το ήμισυ
Τα νέα κύτταρα μπορούν να ανιχνεύουν τα επίπεδα γλυκόζης και να προσαρμόζουν ανάλογα την παραγωγή ινσουλίνης – ακριβώς όπως τα β-κύτταρα. Στον διαβήτη τύπου 1, στον οποίο επικεντρώνεται η μελέτη, τα αρχικά β-κύτταρα καταστρέφονται κατά λάθος από το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, το οποίο σημαίνει ότι η γλυκόζη και η ινσουλίνη πρέπει να διαχειρίζονται με τακτικές ενέσεις.
Οι δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν από την ομάδα έδειξαν την ίδια αντίδραση σε δείγματα ιστού που προήλθαν από δύο άτομα με διαβήτη τύπου 1, ηλικίας 7 και 61 ετών, καθώς και ένα άτομο ηλικίας 56 χωρίς διαβήτη, προτείνοντας ότι μπορεί να λειτουργήσει σε διάφορες γενιές. Ένα άλλο θετικό σημάδι είναι ότι απαιτήθηκαν μόλις 48 ώρες διέγερσης πριν ξεκινήσει η κανονική παραγωγή ινσουλίνης.
Υπολογίζεται ότι περίπου 422 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ζουν με διαβήτη, εξαρτώμενοι από το χειροκίνητο έλεγχο και διαχείριση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα τους. Αυτή η έρευνα βρίσκεται ακόμα στα πρώτα στάδια, με κλινικές δοκιμές να ακολουθούν ακόμα, αλλά αποτελεί μια ακόμα δυνητική διέξοδο για την αντικατάσταση των λειτουργιών που ο διαβήτης αφαιρεί από το ανθρώπινο σώμα.
Δεν είναι η μόνη ελπιδοφόρα προοπτική που εξετάζουν οι επιστήμονες· είναι σε εξέλιξη νέα είδη φαρμάκων, ενώ οι ερευνητές εργάζονται επίσης πάνω σε τρόπους για την αποτελεσματική προστασία των αρχικών κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη πριν καταστραφούν.
Δείτε επίσης: Ένα βήμα πιο κοντά στην έγκριση από το FDA βρίσκεται το φάρμακο που επεκτείνει τη ζωή των μεγαλόσωμων σκύλων
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό *Signal Transduction and Targeted Therapy*.
Πηγή: sciencealert
