Καθώς ο COVID-19 συνεχίζει να εξαπλώνεται, οι ερευνητικές ομάδες σε ολόκληρο τον κόσμο χρησιμοποιούν το χρόνο και τις δεξιότητές τους για να βρουν καινοτόμους τρόπους με τους οποίους η τεχνολογία μπορεί να μας βοηθήσει να εντοπίσουμε τον πόνο. Την περασμένη εβδομάδα, ο αριθμός των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων κορωνοϊού ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο, με τις χώρες που πλήττονται περισσότερο να είναι οι ΗΠΑ, η Ιταλία, η Ισπανία και η Γερμανία.
Η Κίνα, ως χώρα που ανέφερε για πρώτη φορά περιστατικά του COVID-19, είναι γνωστή ως κράτος επιτήρησης. Οι αριθμοί αναγνώρισης πολιτών, η συλλογή δεδομένων, οι κάμερες, τα βιομετρικά στοιχεία και τα smartphone χρησιμοποιούνται όλα ως εργαλεία για τη δημιουργία ψηφιακών προφίλ των πολιτών.
Ενώ οι υποστηρικτές της ιδιωτικής ζωής ήταν πλήρως απογοητευμένοι εδώ και χρόνια, το δίκτυο κατασκοπείας που χρειάστηκε δεκαετίες για να οικοδομηθεί βοήθησε στην παρακολούθηση της εξάπλωσης του κοροναϊού μέσω της χώρας (ανεξάρτητα από το αν οι επίσημοι αριθμοί λοίμωξης που κυκλοφόρησαν είναι αληθινοί).
Τα δεδομένα τοποθεσίας από smartphone και GPS έχουν χρησιμοποιηθεί για την παρακολούθηση των κινήσεων των πολιτών και όταν συνδυάστηκαν με την τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου, οι κινεζικές οργανώσεις κατάφεραν να εντοπίσουν άτομα υψηλού κινδύνου από τον κορωνοϊό.
Το χάος που προκάλεσε ο COVID-19 οδήγησε τις κινεζικές αρχές να ασκήσουν πιέσεις στις ιδιωτικές εταιρείες να παραδώσουν τα δεδομένα των πολιτών για «αντι-επιδημικούς σκοπούς», όπως ανέφεραν οι Financial Times, και παρόλο που υπάρχει φόβος, αυτές οι απαιτήσεις θα μπορούσαν να γίνουν μόνιμες το κίνημα της κινεζικής κοινωνίας – ακόμα πιο αυστηρότερη η λογοκρισία – οι κυβερνήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, παρ ‘όλα αυτά, αντλούν μαθήματα από το πώς η Κίνα εφάρμοσε την τεχνολογία στην έξαρση.
Πολλοί από εμάς στη Δύση έχουν ένα smartphone, εκ των οποίων οι σύγχρονες συσκευές έρχονται με λειτουργίες GPS για χάρτες, οδηγίες και τοπικές εφαρμογές. Τα έξυπνα τηλέφωνα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία για την παρακολούθηση νέων περιπτώσεων και την ανίχνευση των δραστηριοτήτων των νεοδιαγνωσθέντων ή όποιων υπάρχει υποψία ότι έχουν αναπνευστική νόσο – αλλά πρέπει να γίνεται σεβαστή η ιδιωτική ζωή.
Η Νότια Κορέα έχει δημιουργήσει ένα χάρτη των hotspots που βασίζονται σε δεδομένα smartphone. Η Σιγκαπούρη δημιούργησε μια εφαρμογή για την παρακολούθηση των κινήσεων των ασθενών με COVID-19. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Γερμανία εξετάζει το αίτημα.
Το γραφείο του Επιτρόπου Πληροφόρησης του Ηνωμένου Βασιλείου έκρινε ότι οι εφαρμογές αυτές είναι αποδεκτές εφόσον τα δεδομένα είναι ανώνυμα και πραγματοποιείται η αφαίρεση των προσωπικών ιχνηλατών, όπως η πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία PEPP-PT, μια νέα εποπτική αρχή για την παρακολούθηση των κινητών λοίμωξης έργων, έχει τονίσει ότι είναι το κλειδί για την προστασία των δικαιωμάτων μας στην προστασία της ιδιωτικής ζωής.
Τώρα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης έχουν καταλήξει σε μια νέα μέθοδο για να γνωρίζουμε τι συμβαίνει.
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη (.PDF), οι ειδικοί της πληροφορικής Ari Trachtenberg, Mayank Varia και Ran Cannetti εξήγησαν πώς τα κινητά τηλέφωνα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν τις επίσημες οργανώσεις να εντοπίσουν τον COVID-19 – ειδικά όπως αναμένουμε μελλοντικά lockdowns.
Η συμμετοχή, ωστόσο, πρέπει να είναι εθελοντική. Όπως σημειώνεται από τον Trachtenberg, οτιδήποτε άλλο μπορεί να δημιουργήσει σημαντικές νομικές, ηθικές και γραφειοκρατικές συνέπειες.
Λειτουργεί έτσι: θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια εφαρμογή που να αξιοποιεί την τεχνολογία εκπομπής μικρής εμβέλειας, όπως η εκπομπή NFC, Bluetooth ή SSID, για να στείλει ένα τυχαία παραγόμενο ID σε γείτονες.
Αυτός ο τυχαίος αριθμός ταυτότητας αλλάζει με βάση ένα χρονικό πλαίσιο – το οποίο μπορεί να είναι ένα λεπτό, πέντε λεπτά ή κάθε μέρα – οπότε ο αριθμός δεν είναι εύκολο να εντοπιστεί ή να χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό της θέσης ενός χρήστη.
Οι αριθμοί διατηρούνται στις ίδιες τις συσκευές, μαζί με τα timestamps, καθώς και κάθε άλλο αριθμό που έχει μεταδοθεί κοντά.
“Όταν ένα άτομο είναι θετικό στον COVID-19, το άτομο θα μπορούσε να επιλέξει (μέσω του διαχειριστή ιατρικής) να συμμετέχει οικειοθελώς σε μια λίστα τυχαίων αριθμών – είτε τους δικούς του αριθμούς που δημιούργησε είτε τους αριθμούς που παρατηρήθηκαν στην εφαρμογή”, εξηγεί ο Trachtenberg σε ένα blog.
Αυτοί οι αριθμοί θα μπορούσαν στη συνέχεια να αποσταλούν σε ιατρικές αρχές και οργανισμούς, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) ή τα Αμερικανικά Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC). Η κινητή συσκευή θα μπορούσε επίσης να συνδεθεί με βάσεις δεδομένων και να ελέγξει εάν ο χρήστης μπορεί να έρθει σε επαφή με ένα νέο περιστατικό και συνεπώς πρέπει να απομονωθεί ή να δοκιμαστεί.
“Προτείνει έναν τρόπο συλλογής πληροφοριών από την κοινότητα προκειμένου να βοηθήσει (α) να κατευθύνει το ιατρικό προσωπικό για τον καλύτερο τρόπο διάθεσης και χρήσης πόρων δοκιμών και (β) να κατευθύνει τα άτομα για το πότε θα τεσταριστούν και τον αυτοπεριοσμό.”
Αυτά τα είδη των εφαρμογών για κινητά θα μπορούσαν να είναι ένας τρόπος για να περιοριστεί η πιθανή κατάχρηση της άμεσης σύνδεσης GPS ή δεδομένων θέσης σε ένα άτομο – ειδικά αν τα προγράμματα παρακολούθησης του κορωνοϊού είναι μακροπρόθεσμα.
Η ομάδα του πανεπιστημίου της Βοστώνης θέλει feedback για την ιδέα και λέει ότι ενώ έχουν την τεχνική εμπειρογνωμοσύνη, θα χρειαστούν βοήθεια από άτομα του ιατρικού τομέα για να αναπτύξουν την εφαρμογή.
