Μέσα στα Χριστούγεννα, άρχισα να λαμβάνω μια ειδοποίηση στο Gmail μου ότι έφτασα στο όριο αποθήκευσης. Το Gmail είχε πάντα όρια αποθήκευσης, αλλά ήταν τόσο μεγάλα σε σχέση με το μέγεθος ενός email ή ακόμα και δεκάδων χιλιάδων email, που κανείς δεν το πρόσεχε. Στη συνέχεια, κάποια στιγμή τα τελευταία δύο χρόνια, η Google άρχισε να συγκεντρώνει όλα τα “data” μου – από το Gmail, Photos και Drive – σε έναν ενιαίο κάδο που αποδείχθηκε ότι ήταν μόνο 0,01GB μεγαλύτερος από όλα τα data μου. Έχω χρησιμοποιήσει 16,99GB data, με μόνο 15GB στο Gmail και ήταν ξαφνικά μαζί σε ένα χώρο μεγέθους 17GB. Εάν φτάσω στο όριο, με προειδοποίησε η Google, κάποια στιγμή θα σταματήσω να λαμβάνω όλα τα email. Θα μπορούσα να ψάξω ποια στοιχεία αποφάσισε ξαφνικά η Google ότι ήταν τόσο μεγάλα και να προσπαθήσω να το διαχειριστώ, ή θα μπορούσα να αγοράσω περισσότερα αποθηκευτικά μέσα, στην τιμή των $ 2 το μήνα.
Από το να τριγυρνάμε στις σελίδες υποστήριξης του Gmail, όπως μπορώ να πω, καταλήξαμε σε αυτό το όριο αποθήκευσης λόγω των συνημμένων στα email, αφού υπάρχουν μόνο 50 email στα εισερχόμενα μου με το μέγεθος των συνημμένων να είναι μεγαλύτερα από 10MB και άλλα 30 email με συνημμένα των 5MB (μπορείτε να το ελέγξετε μόνοι σας θέτοντας “έχει: συνημμένο μεγαλύτερο: 10M” στο πεδίο αναζήτησης του Gmail). Η Google πιθανότατα ελπίζει ότι δεν θα προσπαθήσω να καταλάβω κάτι τέτοιο και θα πληρώσω το σχετικά μικρό χρηματικό ποσό για να αποφύγω αυτό το πρόβλημα και παραδέχομαι ότι είμαι πολύ κοντά στο να το κάνω επειδή είναι ένα εξαιρετικά ενοχλητικό πρόβλημα. Το Gmail μου καταρρέει κάθε φορά που προσπαθώ να διαγράψω ένα σημαντικό αριθμό email – μόλις 754 μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, από το φάκελο “Κάδος απορριμμάτων”, ο οποίος διαγράφεται αυτόματα μετά από 30 ημέρες από προεπιλογή (και πιθανότατα δεν πρέπει να υπολογίζεται στα όρια αποθήκευσης, αλλά κάνει).
Είναι λίγο ειρωνικό ότι η Google ξαφνικά προσπαθεί να με χρεώσει για να αποθηκεύσει τα data μου όταν κερδίζει χρήματα από αυτά για πολύ καιρό. Όχι μόνο αυτό, αλλά θεωρητικά, όσο περισσότερα data έχει το Google, τόσο περισσότερα χρήματα “βγάζει” από εμένα. Είναι σαν μια τράπεζα που με χρεώνει ότι έχω πάρα πολλά χρήματα στο λογαριασμό μου. Το καλύτερο είναι ότι η Google έχει διαβάσει τα email και τα συνημμένα μου. ξέρει πού πηγαίνω και με ποιον μιλάω, ότι έχω ψάξει σε κάθε στιγμή ανασφάλειας ή ηλιθιότητας, και χρησιμοποιεί αυτό το ειλικρινά τεράστιο σύνολο πληροφοριών για να με σερβίρει στοχευμένες διαφημίσεις.
Εντωμεταξύ, τα περισσότερα email που έχω στο mailbox μου, δεν τα ζήτησα. Έχω εγγραφεί σε κάποια newsletter και ενώ είμαι αρκετά επιμελής στο να κάνω απ-εγγραφή αυτά εμφανίζονται ούτως ή άλλως. Έχω λάβει και email από εταιρείες των οποίων δεν έχω συμπληρώσει το contact form. Οι εταιρείες που συλλέγουν και χρησιμοποιούν τα data μου, όπως η Google, αναμφισβήτητα διαδραματίζουν τεράστιο ρόλο στο τεράστιο ποσό των email που λαμβάνω, καθιστώντας το ξαφνικό όριο αποθήκευσης τριπλή αδικία: Η Google κερδίζει από τα προσωπικά μου στοιχεία, υπολογίζοντας τον όγκο των data, προσφέροντάς ταυτόχρονα τα data μου στους διαφημιστές με κάθε δυνατή ευκαιρία και στη συνέχεια να με χρεώσει γι ‘αυτά, όλα ταυτόχρονα.
