Ο επικεφαλής γεωλόγος James Smith της Βρετανικής Ανταρκτικής Έρευνας έκανε μια έρευνα στην Ανταρκτική και φαίνεται πως εντόπισε κάτι πάρα πολύ περίεργο.
Το βίντεο της έρευνας δείχνει μια κατάβαση πάγου σε βάθος 900 μέτρων, ο οποίος τελειώνει ξαφνικά, οδηγώντας σε κάτι πραγματικά απίθανο.
Όταν ο Griffiths (συνεργάτης του Smith) ο οποίος είναι βιολόγος παρακολούθησε το βίντεο από την έρευνα, παρατήρησε ένα είδος ταινίας πάνω στο βράχο, πιθανότατα ένα στρώμα βακτηρίων γνωστό ως μικροβιακό στρώμα. Ένα εξωγήινο σφουγγάρι και άλλα ζώα που κρέμονται από το βράχο, ενώ πιο σταθερά, κυλινδρικά σφουγγάρια αγκάλιαζαν την επιφάνεια. Ο βράχος ήταν επίσης επενδυμένος με έξυπνα νήματα, ίσως ένα συστατικό των βακτηριακών χαλιών – ή ίσως ένα περίεργο ζώο γνωστό ως υδρίδιο.
Ο βράχος που ο Smith ανάλυψε κατά λάθος απέχει 260 χιλιόμετρα από το φως της ημέρας – δηλαδή, το πλησιέστερο άκρο στο οποίο τελειώνει ο πάγος και ξεκινά ο ανοιχτός ωκεανός. Είναι πάρα πολύ μακριά από την πλησιέστερη τοποθεσία που μπορεί να είναι πηγή τροφής – ένα σημείο που έχει αρκετό ηλιακό φως για να τροφοδοτήσει ένα οικοσύστημα και να είναι στη σωστή θέση σε σχέση με το βράχο – για γνωστά ρεύματα – για να τροφοδοτήσει αυτά τα πλάσματα με τροφή.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Frontiers in Marine Science.
Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι αυτά τα ζώα ζουν σε απόλυτο σκοτάδι, κάτι που είναι εντάξει – πολλά πλάσματα των βαθέων υδάτων κάνουν το ίδιο. Όμως, τα ζώα που υπάρχουν στο βυθό της θάλασσας πρέπει να βασίζονται σε μια αρκετά σταθερή τροφοδοσία με τη μορφή «θαλάσσιου χιονιού». Κάθε ζωντανό πλάσμα που κολυμπά στο νερό πρέπει μια μέρα να πεθάνει και όταν το κάνει, θα βυθιστεί στον ωκεανό. Καθώς τα πτώματα κατεβαίνουν και αποσυντίθενται, άλλα πλάσματα τα μαζεύουν και πετάνε τα σωματίδια που συσσωρεύονται ακόμη και στα βαθύτερα των βυθών.
Αυτό λειτουργεί στα περισσότερα μέρη της Ανταρκτικής, όπου τα νερά είναι απίστευτα “πλούσια”. Τα πλαγκτόν τρέφονται με όλα τα είδη ψαριών, τα οποία τροφοδοτούν μεγάλα θαλάσσια θηλαστικά όπως φώκιες. Όλη αυτή η δραστηριότητα παράγει αποκόμματα – και νεκρά ζώα – που μια μέρα γίνονται θαλάσσια χιόνια.
Όμως, τα πλάσματα της Ανταρκτικής σε αυτόν τον συγκεκριμένο βράχο δεν ζουν κάτω από μια πολυσύχναστη περιοχή με νερό. Ζουν κάτω από 900 μέτρα πάγο στη Ανταρκτική. Και δεν μπορούν να περιπλανηθούν μακριά από το βράχο τους αναζητώντας φαγητό. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι είναι πιθανό ότι η κλίση αυτού του θαλάσσιου χιονιού έχει ανατραπεί στο πλάι του, έτσι ώστε η πηγή τροφής να κινείται οριζόντια αντί για κάθετα.
Αλλά επειδή οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να συλλέξουν δείγματα, δεν μπορούν ακόμη να πουν τι ακριβώς τρώνε αυτά τα σφουγγάρια και τα θαλάσσια πλάσματα. Επίσης, δεν είναι ξεκάθαρο πώς αυτά τα ζώα έφτασαν εκεί. Ένα σενάριο είναι οι γονείς τους ζούσαν σε ένα βράχο εκατοντάδες χιλιόμετρα μακρία και απελευθέρωσαν το σπέρμα και τα αυγά τους τα οποία ταξίδεψαν στα ρεύματα.
Επειδή ο Griffiths και οι συνάδελφοί του δεν μπόρεσαν να συλλέξουν δείγματα, δεν μπορούν επίσης να πουν πόσο χρονών είναι αυτά τα ζώα. Τα ανταρκτικά σφουγγάρια είναι γνωστό ότι ζουν για χιλιάδες χρόνια, επομένως είναι πιθανό ότι αυτό είναι ένα πραγματικά αρχαίο οικοσύστημα. Ίσως ο βράχος να έχει σπαρθεί με ζωή εδώ και πολύ καιρό, αλλά τα ρεύματα να το έχουν αναζωογονήσει με επιπλέον ζωή κατά τη διάρκεια των χιλιετιών.
Οι ερευνητές επίσης δεν μπορούν να πουν εάν αυτός ο βράχος είναι μια παρέκκλιση ή εάν τέτοια οικοσυστήματα είναι πραγματικά συχνά κάτω από τον πάγο στην Ανταρκτική. Ίσως οι γεωλόγοι να μην ήταν απλώς εξαιρετικά τυχεροί όταν έριξαν τη κάμερα πάνω στο βράχο – ίσως αυτές οι κοινότητες ζώων να αποτελούν τακτικό χαρακτηριστικό του πυθμένα της Ανταρκτικής.
Πηγή πληροφοριών: wired.com
