Τεχνητά αιμοπετάλια που αναπτύχθηκαν από μία ομάδα επιστημόνων, μπορεί μία μέρα να είναι σε θέση να σώσουν ανθρώπινες ζωές!
Ενώ η δωρεά αίματος είναι χαμηλή, η δωρεά αιμοπεταλίων είναι ακόμη πιο σπάνια. Αυτά τα κυτταρικά θραύσματα, τα οποία είναι απαραίτητα για την πήξη του αίματος, έχουν μικρή διάρκεια ζωής. Ενώ το αίμα μπορεί να παραμείνει στο ψυγείο για έως και ένα μήνα, τα αιμοπετάλια επιβιώνουν μία εβδομάδα το πολύ.
Δείτε επίσης: Θεραπεία με βλαστοκύτταρα βοηθά ασθενή να περπατήσει μετά από 7 χρόνια
Για να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα, η επιστήμονας Ashley Brown και η ομάδα της, δημιούργησαν ένα τεχνητό υποκατάστατο αιμοπεταλίων που θα μπορούσε να αποθηκευτεί για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Σε μια πρόσφατη εργασία στο Science Translational Medicine, περιγράφουν τη χρήση των συνθετικών αιμοπεταλίων τους για να σταματήσουν την αιμορραγία και να προωθήσουν την επούλωση σε τρωκτικά και χοίρους.
Τα φυσικά αιμοπετάλια κυκλοφορούν στο αίμα και εμποδίζουν ή σταματούν την αιμορραγία σχηματίζοντας θρόμβους. Μερικές φορές, το σώμα χρειάζεται περισσότερα από αυτά. Άτομα με σοβαρούς τραυματισμούς, καρκίνο και ορισμένες χρόνιες παθήσεις που στραγγίζουν το αίμα από αιμοπετάλια, συχνά απαιτούν μεταγγίσεις. Τυπικά, τα αιμοπετάλια συλλέγονται μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται αφαίρεση, κατά την οποία το αίμα ενός δότη διέρχεται μέσω ενός σωλήνα σε ένα μηχάνημα που διαχωρίζει τα αιμοπετάλια. Αυτά διοχετεύονται σε μια σακούλα και το υπόλοιπο αίμα επιστρέφεται στον δότη.
Η περιορισμένη διάρκεια ζωής τους σημαίνει επίσης ότι δεν αποθηκεύονται συχνά σε επαρχιακά νοσοκομεία και δεν μπορούν να μεταφερθούν εύκολα. Ο στόχος της Brown είναι να δημιουργήσει μια εναλλακτική λύση που είναι εύκολη στην αποθήκευση και αποστολή, η οποία θα μπορούσε να δοθεί στους ασθενείς νωρίτερα, όπως σε ένα ασθενοφόρο ή στο πεδίο της μάχης, και ανεξάρτητα από την ομάδα αίματος.
Δείτε ακόμα: Επιτυχημένη μεταμόσχευση νεφρού από χοίρο σε άνθρωπο!
Για να φτιάξουν τα τεχνητά τους αιμοπετάλια, η Brown και η ομάδα της χρησιμοποίησαν ένα πήκτωμα με βάση το νερό που ονομάζεται υδρογέλη, για να σχηματίσουν νανοσωματίδια που μιμούνται το μέγεθος, τη μηχανική και το σχήμα των φυσικών αιμοπεταλίων. Στη συνέχεια σχεδίασαν ένα θραύσμα αντισώματος που συνδέεται με το ινώδες, μια πρωτεΐνη που βοηθά τα αιμοπετάλια να σχηματίσουν θρόμβους, και πρόσθεσαν στην επιφάνεια των νανοσωματιδίων αυτό το αντίσωμα ινώδους. Όταν συμβαίνει τραυματισμός, τα αιμοπετάλια σπεύδουν στο σημείο της βλάβης για να σχηματίσουν ένα προσωρινό βύσμα. Το ινώδες ενεργοποιείται επίσης σε αυτή τη διαδικασία και συσσωρεύεται στο σημείο του τραύματος, δημιουργώντας τελικά έναν θρόμβο.
Για να βρουν τη βέλτιστη δόση τεχνητών αιμοπεταλίων που απαιτούνται για να σταματήσει η αιμορραγία, οι ερευνητές εξέτασαν μια σειρά δόσεων σε ποντίκια. Στη συνέχεια έκαναν εγχύσεις της τεχνητής εκδοχής σε ποντίκια, αρουραίους και χοίρους και τα συνέκριναν με ζώα που έλαβαν φυσικά αιμοπετάλια και με αυτά που δεν έλαβαν καμία θεραπεία. Όλα τα ζώα στη μελέτη είχαν σοβαρή εσωτερική αιμορραγία. Διαπίστωσαν ότι τα συνθετικά αιμοπετάλια ήταν σε θέση να ταξιδέψουν μέσω της κυκλοφορίας του αίματος στο σημείο του τραύματος για να προωθήσουν την πήξη και να επιταχύνουν την επούλωση.
Τα ποσοστά επούλωσης ήταν παρόμοια στα ζώα που έλαβαν συνθετικά αιμοπετάλια και σε αυτά που έλαβαν φυσικά. Συνολικά, και οι δύο ομάδες τα πήγαν καλύτερα από εκείνες της ομάδας που δεν έλαβαν θεραπεία. Είναι ενδιαφέρον ότι οι ερευνητές χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουν μόνο περίπου το ένα δέκατο από τεχνητά σωματίδια για να έχουν τα ίδια θεραπευτικά αποτελέσματα με τα φυσικά αιμοπετάλια.
Στην πρόσφατη μελέτη, οι ερευνητές δεν παρατήρησαν καμία αρνητική επίδραση στην υγεία των ζώων που έλαβαν το συνθετικό υποκατάστατο. Η Brown λέει ότι τα σωματίδια που ταξιδεύουν στις πληγές των ζώων καταλήγουν πιθανότατα στην κόρα που πέφτει όταν επουλωθεί η πληγή.
Δείτε επίσης: Νέο φάρμακο κατά του καρκίνου: Τι ρόλο παίζει το ασβέστιο;
Ένα άλλο πλεονέκτημα των τεχνητών αιμοπεταλίων είναι ότι μπορούν να αφυδατωθούν με κατάψυξη και στη συνέχεια να ενυδατωθούν όταν χρειάζεται. Οι δοκιμές σε ανθρώπους είναι λίγα μόλις χρόνια μακριά και μόνο τότε οι επιστήμονες θα μάθουν εάν τα συνθετικά αιμοπετάλια είναι έτοιμα για πραγματική χρήση.
Πηγή: wired
