Μπορεί ένας αστεροειδής να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς δημιουργήθηκαν οι πλανήτες και γενικά το ηλιακό μας σύστημα; Πολύ πιθανό! Δείγματα που συλλέχθηκαν από τον αστεροειδή Ryugu αποκαλύπτουν νέα στοιχεία για ένα αρχέγονο μαγνητικό πεδίο που φέρεται να βοήθησε τους αστεροειδείς, τους πλανήτες και τα φεγγάρια να αναπτυχθούν στο ηλιακό μας σύστημα.
Οι επιστήμονες ανέλυσαν δείγμα που έφερε στη Γη η ιαπωνική αποστολή Hayabusa2, και ανακάλυψαν στοιχεία για ένα αρχαίο μαγνητικό πεδίο που διατηρείται στο γεωλογικό αρχείο του αστεροειδούς.
Ο Elias Mansbach, επικεφαλής συγγραφέας της νέας έρευνας, εξήγησε ότι αυτό το νεφελώδες πεδίο εξαφανίστηκε περίπου τρία με τέσσερα εκατομμύρια χρόνια μετά το σχηματισμό του ηλιακού συστήματος και φέρεται να έπαιξε σημαντικό ρόλο στον πρώιμο σχηματισμό των πλανητών. Ωστόσο, δεν γνωρίζουμε ακριβώς πόσο μακριά εκτεινόταν αυτό το μαγνητικό πεδίο και ποιο ρόλο έπαιξε σε πιο απομακρυσμένες περιοχές, επειδή δεν έχουν υπάρξει πολλά δείγματα που θα μπορούσαν να μας δώσουν στοιχεία για το εξωτερικό ηλιακό σύστημα.
Δείτε επίσης: Αστεροειδής χτύπησε τη Γη λίγες ώρες μετά τον εντοπισμό του
Ένας Τεράστιος Σταθμός Ηλιακής Ενέργειας στο Διάστημα;
Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι ο αστεροειδής Ryugu σχηματίστηκε στο εξωτερικό του ηλιακού μας συστήματος, πριν από σχεδόν τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια και στη συνέχεια κινήθηκε πιο κοντά στον ήλιο. Τελικά, εγκαταστάθηκε στην τρέχουσα τροχιά του μεταξύ Γης και Άρη. Αυτό σημαίνει ότι ο αστεροειδής δεν έχει επηρεαστεί ιδιαίτερα από διεργασίες που αλλάζουν ή διαγράφουν γεωλογικά και μαγνητικά αρχεία και έτσι έχει διατηρήσει αρχαία μαγνητικά σημάδια.
Για να προσδιοριστεί η παρουσία του μαγνητικού πεδίου, τα δείγματα του αστεροειδούς τοποθετούνται σε μια συσκευή που ονομάζεται μαγνητόμετρο. Ανάλογα με το αποτέλεσμα, φαίνεται αν ο αστεροειδής είχε εκτεθεί σε μαγνητικό πεδίο κάποια στιγμή στην ιστορία του, επιτρέποντας στους επιστήμονες να προσδιορίσουν εάν υπήρχε αρχαίο μαγνητικό πεδίο όταν σχηματιζόταν ο αστεροειδής.
Στη συνέχεια, η ερευνητική ομάδα εφάρμοσε ένα εναλλασσόμενο μαγνητικό πεδίο για να απομαγνητίσει σταδιακά κάθε δείγμα, το οποίο βοηθά στον εντοπισμό του αρχικού μαγνητικού σήματος που είναι αποθηκευμένο στα σωματίδια. Αυτή η διαδικασία αφαιρεί πιο αδύναμα και πρόσφατα μαγνητικά αποτυπώματα και αφήνει ανέπαφη μόνο την ισχυρότερη, πιο αρχαία μαγνήτιση.
Δείτε επίσης: Μία πυρηνική βόμβα θα μπορούσε να σώσει τη Γη από πρόσκρουση αστεροειδούς
Το ηλιακό μας σύστημα σχηματίστηκε από ένα πυκνό νέφος αερίου και σκόνης που κατέρρευσε σε έναν στροβιλιζόμενο δίσκο ύλης, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου έλκονταν στο κέντρο του δίσκου – που τελικά θα γινόταν ο ήλιος. Το υπόλοιπο παρέμεινε ένα στροβιλιζόμενο νεφέλωμα ιονισμένου αερίου.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι υπήρχε ένα μαγνητικό πεδίο μεταξύ του νεοσχηματισμένου ήλιου και των στροβιλιζόμενων εξωτερικών αερίων. Αυτό το πεδίο πιθανότατα βοήθησε να οδηγηθεί η ύλη στο ηλιακό σύστημα, όπου ενσωματώθηκε σε πλανήτες, αστεροειδείς και φεγγάρια.
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε τρία σωματίδια που επέστρεψαν από τον αστεροειδή Ryugu. Βρήκαν στοιχεία για ένα πολύ αδύναμο πεδίο που υπήρχε λιγότερο από τρία εκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία του ηλιακού συστήματος.
«Επιπλέον, επανεξετάζουμε προηγούμενες παλαιομαγνητικές αναφορές από τρεις άλλους απομακρυσμένους μετεωρίτες και δείχνουμε ότι υπήρχε πράγματι ένα πεδίο εκείνη τη στιγμή, αν και ήταν ασθενές (10 φορές λιγότερο από το πεδίο της Γης)», ανέφεραν οι ερευνητές.
Δείτε επίσης: Ο αστεροειδής Apophis θα μπορούσε να χτυπήσει τη Γη το 2029;
Σε συνδυασμό, η ανάλυση αυτών των τριών μετεωριτών και των δειγμάτων Ryugu υποδηλώνει την ύπαρξη ενός ασθενούς μαγνητικού πεδίου. Παρά την αδυναμία του, αυτό το πεδίο ήταν πιθανότατα αρκετά ισχυρό για να διευκολύνει τη μεταφορά μάζας με ρυθμούς παρόμοιους με εκείνους στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα.
Η μελέτη αστεροειδών και κομητών είναι πολύ σημαντική, δεδομένου ότι η σύνθεση και η εξέλιξή τους μας βοηθούν να καταλάβουμε περισσότερα για τη δημιουργία των πλανητών και των φεγγαριών, το πώς προήλθε το νερό στους ωκεανούς της Γης και το πώς η ζωή κατάφερε να προκύψει από οργανικές ενώσεις και άλλες χημικές ουσίες που μεταφέρθηκαν στη Γη.
Πηγή: www.space.com
