Χάρη στο τηλεσκόπιο James Webb (JWST), οι αστρονόμοι μπόρεσαν να ανιχνεύσουν διοξείδιο του άνθρακα και υπεροξείδιο του υδρογόνου στην παγωμένη επιφάνεια του Χάροντα, του μεγαλύτερου φεγγαριού του Πλούτωνα.
Ο Χάρων ανακαλύφθηκε το 1978 και από τότε έχει μελετηθεί αρκετά, αν και η προηγούμενη τεχνολογία δεν μας βοήθησε πολύ να κατανοήσουμε τη σύνθεση της επιφάνειας του φεγγαριού. Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες έχουν ανιχνεύσει πάγο νερού, στοιχεία που φέρουν αμμωνία και κάποιες οργανικές ενώσεις. Ωστόσο, τώρα ανακάλυψαν το διοξείδιο του άνθρακα και το υπεροξείδιο του υδρογόνου, χάρη στο James Webb.
Μια ερευνητική ομάδα από το Southwest Research Institute (SwRI) έκανε την ανακάλυψη, αξιοποιώντας το όργανο Near-Infrared Spectrograph (NIRSpec) του JWST.
Δείτε επίσης: Ένα φεγγάρι που εξαφανίστηκε ίσως διαμόρφωσε τον πλανήτη Άρη
Κομήτης θα κάνει μια θεαματική προσέγγιση τον Οκτώβριο
Εκτόξευση του Europa Clipper για ανίχνευση ζωής στην Ευρώπη!
Ecovacs: Σκούπες ρομπότ χακαρίστηκαν
Ο Χάρων είναι ένα μεσαίου μεγέθους ουράνιο σώμα και βρίσκεται στη Ζώνη του Kuiper, που αποτελείται από παγωμένα συντρίμμια, κομήτες και νάνους πλανήτες και βρίσκεται στην άκρη του ηλιακού μας συστήματος.
Σε αντίθεση με πολλά από τα μεγαλύτερα αντικείμενα στη Ζώνη του Kuiper, η επιφάνεια του Χάροντα δεν καλύπτεται από πτητικούς πάγους, προσφέροντας στους επιστήμονες πολύτιμες γνώσεις για τις επιπτώσεις του ηλιακού φωτός και των κρατήρων στον Χάροντα και άλλα παρόμοια σώματα. Επιπλέον, ο Χάρων είναι το μόνο μεσαίου μεγέθους σώμα σε εκείνη την περιοχή, για το οποίο είναι διαθέσιμη γεωλογική χαρτογράφηση. Αυτό οφείλεται στα δεδομένα που συγκέντρωσε το διαστημόπλοιο New Horizons της NASA, το οποίο επισκέφτηκε το σύστημα του Πλούτωνα πριν από περίπου δέκα χρόνια.
Ανακαλύψεις στον Χάροντα, το φεγγάρι του Πλούτωνα
Χρησιμοποιώντας δεδομένα του James Webb και προηγούμενα στοιχεία, οι ερευνητές μπόρεσαν να ανακαλύψουν το διοξείδιο του άνθρακα και το υπεροξείδιο του υδρογόνου στην παγωμένη επιφάνεια του Χάροντα.
«Η επιφάνεια του Χάροντα, όπως αποκαλύφθηκε από την αποστολή New Horizons, διαθέτει πολυάριθμους κρατήρες που περιβάλλονται από φωτεινά ejecta blankets που είναι πλούσια σε πάγο και ενώσεις που φέρουν αμμωνία», λέει ειδικός. «Αυτά τα γεωλογικά χαρακτηριστικά υποδηλώνουν ότι τα υλικά από κάτω από την επιφάνεια έχουν προκύψει από προσκρούσεις, παρέχοντας ένα παράθυρο στη σύνθεση του υπεδάφους του φεγγαριού».
Δείτε επίσης: Το φεγγάρι Ariel του Ουρανού ίσως έχει έναν κρυμμένο ωκεανό
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το ανώτερο στρώμα διοξειδίου του άνθρακα προέρχεται από το εσωτερικό και εμφανίζεται στην επιφάνεια μέσω των προσκρούσεων και των κρατήρων.
Επιπλέον, το διοξείδιο του άνθρακα είναι γνωστό ότι υπάρχει σε περιοχές του πρωτοπλανητικού δίσκου, από τον οποίο σχηματίστηκε το σύστημα του Πλούτωνα. Το γεγονός ότι δεν είχε ανακαλυφθεί από το New Horizons της NASA το 2015, έχει προβληματίσει τους επιστήμονες.
Αυτό που έκανε περισσότερη εντύπωση στην ερευνητική ομάδα ήταν η ανίχνευση υπεροξειδίου του υδρογόνου στην επιφάνεια του Χάροντα. Το υπεροξείδιο του υδρογόνου υπάρχει στην επιφάνεια του φεγγαριού του Δία, Ευρώπη. Αλλά το περιβάλλον στα δύο φεγγάρια είναι πολύ διαφορετικό.
Η παρουσία υπεροξειδίου του υδρογόνου στον Χάροντα δείχνει ότι το παγωμένο νερό στην επιφάνεια μεταβάλλεται ενεργά από το φως του Ήλιου, τα ενεργητικά σωματίδια από τον ηλιακό άνεμο και τα ρεύματα φορτισμένων σωματιδίων, πέρα από το ηλιακό σύστημα, που ονομάζονται “γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες”.
Το James Webb θα συνεχίσει να μελετά τον Χάροντα, το μεγαλύτερο φεγγάρι του Πλούτωνα και οι επιστήμονες θα χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα για να κατανοήσουν καλύτερα τα παγωμένα σώματα στη Ζώνη του Kuiper.
Δείτε επίσης: Το Juno της NASA βλέπει από κοντά τις λίμνες λάβας στο φεγγάρι Ιώ
Οι παρατηρήσεις του Χάροντα και άλλων παγωμένων σωμάτων από το James Webb θα συνεχίσουν να εμβαθύνουν την κατανόησή μας για τις διεργασίες που οδηγούν την πλανητική εξέλιξη σε ακραία περιβάλλοντα. Με την προηγμένη τεχνολογία και τις δυνατότητές του, αυτό το τηλεσκόπιο υπόσχεται να αποκαλύψει ακόμα πιο συναρπαστικά πράγματα για αυτούς τους μακρινούς κόσμους τα επόμενα χρόνια.
Καθώς συνεχίζουμε να εξερευνούμε και να μελετάμε τα εξωτερικά όρια του ηλιακού μας συστήματος, καταλαβαίνουμε πόσα πρέπει να μάθουμε ακόμη για το απέραντο σύμπαν γύρω μας. Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb χρησιμεύει ως ένα ισχυρό εργαλείο για την επέκταση των γνώσεών μας και το ξεκλείδωμα νέων μυστηρίων.
Πηγή: www.space.com