Δεν είναι απαραίτητο να ενημερώνονται καθημερινά τα Firmware Patches ενός συστήματος που κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1970 και σπανίως χρησιμοποιείται εκτός των ορίων του ηλιακού συστήματος.
Ωστόσο, αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ομάδα της JPL, υπεύθυνη για τις αποστολές Voyager 1 & 2. Βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη διαδικασία αποστολής νέων firmware patches. Αυτά τα patches θα πρέπει να αντιμετωπίζουν όχι μόνο τα ζητήματα του συστήματος προσανατολισμού και ελέγχου (AACS) που προκάλεσαν πρόσφατα τη διακοπή της επικοινωνίας του Voyager 1 με τη Γη, αλλά και να αποτρέψουν την πιθανή διαρροή των καυσίμων από τις σωλήνες εισόδου.
Δείτε ακόμη: Voyager 2: Η NASA ανάκτησε την επαφή μετά από δύο εβδομάδες
Το Voyager 2 είναι η τρέχουσα βάση δοκιμών για αυτά τα patches. Αυτό γίνεται για να διασφαλιστεί ότι, αν κάτι πάει στραβά, παρά τους ελέγχους, τις δοκιμές και τις επαληθεύσεις που γίνονται για μήνες στη Γη, δεν θα προκληθεί κάποια ζημιά. Παρ’ ότι το Voyager 1 είναι το πιο απομακρυσμένο διαστημικό σκάφος από τη Γη, τα επιστημονικά του δεδομένα έχουν μεγάλη αξία. Ωστόσο, κάθε διαστημικό σκάφος δεν θα έπρεπε να αμφισβητείται, μετά από μια τέτοια διαδικασία συντήρησης.
Οι διορθώσεις στο AACS αποτελούν περισσότερο ένα ασφαλιστικό συμβόλαιο, καθώς η πραγματική αιτία του προβλήματος εντοπίστηκε: το AACS είχε μπει σε εσφαλμένη λειτουργία, χωρίς ωστόσο να υπάρχει σαφής κατανόηση για το πώς συνέβη αυτό. Με αυτές τις αλλαγές, η αποκατάσταση θα γίνει πολύ πιο εύκολη. Επίσης, οι τροποποιήσεις στη χρήση των προωθητικών μηχανών είναι σχετικά μικρές, καθώς επιτρέπουν στο διαστημόπλοιο να απομακρυνθεί λίγο περισσότερο πριν από την ενεργοποίηση των προωθητών, μειώνοντας τις συνολικές πυροδοτήσεις τους και, συνεπώς, τη συσσώρευση υλικού στους σωλήνες εισόδου.
Με αυτές τις αλλαγές, οι κεραίες και των δύο διαστημικών σκαφών πρέπει να παραμείνουν σταθερά στραμμένες προς τον γαλάζιο πλανήτη που εγκατέλειψαν πριν από σαράντα πέντε χρόνια. Επιτρέψτε τους να φτάσουν, με την ελπίδα να το πετύχουν!
Πηγή: hackaday.com
