Η τεχνολογία εξελίσσεται συνεχώς, αλλά η εκτύπωση 3D εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για τη δημιουργία προτύπων ή τμημάτων που δε θα πρέπει να υποστούν τεράστιες αλλαγές ή κάποια φθορά. Αυτό όμως δε συμβαίνει πάντοτε, καθώς οι ερευνητές του πανεπιστημίου Rice βρήκαν έναν τρόπο να εκτυπώσουν 3D πολύπλοκα σχέδια που μπορούν να γίνουν πλαστικά αντικείμενα, τόσο σκληρά και ανθεκτικά όσο ένα διαμάντι.
Τα σύνθετα μοτίβα, σταυρωτά και ζιγκ-ζαγκ, που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία των κατασκευών αυτών είναι κάθε άλλο παρά τυχαία. Είναι στρατηγικά υπολογισμένα και κατασκευασμένα για να δώσουν στα αντικείμενα αυτά την απίστευτη δύναμή τους, αλλά και να μπορούν να τροποποιηθούν και να ρυθμιστούν ώστε να παρουσιάζουν και άλλες εκπληκτικές ιδιότητες.
Τα σχέδια είναι βασισμένα σε σωληνώσεις, οι οποίες είναι θεωρητικά μικροσκοπικές δομές κατασκευασμένες από νανοσωλήνες άνθρακα με σταυροειδείς δεσμούς. Τα tubulanes θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή επαναστατικών υλικών αφού είναι ισχυρά και ελαφριά, αλλά μέχρι σήμερα, οι δομές δεν έχουν δημιουργηθεί επιτυχώς δεδομένης της δύσκολης υλικοτεχνικής υποδομής της κατασκευής με νανοσωλήνες άνθρακα.
Οι ερευνητές πυροδότησαν δύο κύβους – ένα από συμπαγές πολυμερές, και ένα από ένα πολυμερές τυπωμένο με δομή tubulane – με ένα βλήμα που κινείται 5.8 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο. Κανένας κύβος δεν καταστράφηκε.
Η υπόθεση είναι ότι μια πορώδης δομή μειώνει την ισχύ τερματισμού ενός αντικειμένου.
Η έρευνα αυτή θα μπορούσε να έχει ευρείες επιπτώσεις σε αμέτρητα πεδία που εξαρτώνται από υλικά τόσο ελαφριά όσο και ισχυρά. Η αεροδιαστημική, η αρχιτεκτονική, ακόμη και ο στρατός θα μπορούσαν να επωφεληθούν από αυτή τη νέα προσέγγιση στην κατασκευή και θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν και πάλι τη 3D εκτύπωση.
