Οι φυσικοί και χημικοί από το Πανεπιστήμιο του Cabot Institute του Μπρίστολ έχουν βρει έναν τρόπο για να μετατραπούν χιλιάδες τόνους φαινομενικά άχρηστων πυρηνικών αποβλήτων σε μπαταρίες διαμαντιού που μπορούν να διαρκέσουν έως 5.000 χρόνια.
Η ομάδα ισχυρίστηκε επίσης ότι οι «μπαταρίες διαμαντιού» – οι οποίες περικλείονται μέσα από άλλα διαμάντια για ασφάλεια, δεν είναι καθόλου επικίνδυνες και απελευθερώνουν λιγότερη πυρηνική ακτινοβολία από ό,τι μια μπανάνα. Τέτοιες μακράς διάρκειας μπαταρίες διαμαντιού θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε εμφυτεύματα όπως βηματοδότες, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, δορυφόρους, διαστημόπλοια και σε άλλες περιπτώσεις όπου η διάρκεια ζωής της μπαταρίας είναι ζωτικής σημασίας. Θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίλυση των προβλημάτων των πυρηνικών αποβλήτων, την καθαρή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και τη διάρκεια ζωής της μπαταρίας, λένε οι ερευνητές.
Ο καθηγητής Stephen Lincoln, Επισκέπτης Ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας, είπε ότι αυτή η ανακάλυψη, εφόσον επιβεβαιωθεί, θα είναι επαναστατική.
“Τα πυρηνικά απόβλητα είναι ένα τεράστιο θέμα και 150.000 τόνοι υψηλού επιπέδου πυρηνικά απόβλητα αποθηκεύονται σε διάφορα μέρη σε όλο τον κόσμο. Είναι αποθηκευμένα εκεί προσωρινά, ενώ η μόνη μόνιμη εγκατάσταση αποθήκευσης είναι στη Φινλανδία, όπου όμως δεν υπάρχει τίποτα εκεί ακόμα. Αν θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε πυρηνικά απόβλητα για την παραγωγή ενέργειας, εκτός από το γεγονός ότι δεν χρειάζεται να βρούμε κάπου να τα αποθηκεύουμε, το σημαντικότερο είναι ότι δεν θα παράγεται διοξείδιο του άνθρακα, κάτι το οποίο θα ήταν εξαιρετικά ωφέλιμο για το περιβάλλον.”
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι με τη θέρμανση κομματιών γραφίτη που χρησιμοποιούνται για να στεγάσουν ράβδους ουρανίου σε πυρηνικούς αντιδραστήρες – ένα μεγάλο μέρος του ραδιενεργού άνθρακα εκπέμπεται ως αέριο. Αυτό μπορεί στη συνέχεια να συλλέγεται και να μετατρέπεται σε ραδιενεργά διαμάντια χρησιμοποιώντας μια χημική αντίδραση υψηλής θερμοκρασίας, στην οποία τα άτομα άνθρακα μένουν στην επιφάνεια σε μικρά, σκουρόχρωμα κρύσταλλα διαμαντιού.
Όταν τοποθετούνται κοντά σε ραδιενεργό πηγή, αυτά τα τεχνητά διαμάντια παράγουν ένα μικρό ηλεκτρικό φορτίο. Τα ραδιενεργά διαμάντια τότε εγκιβωτίζονται με ασφάλεια μέσα σε ένα στρώμα μη ραδιενεργού διαμαντιού. Η ομάδα έχει ήδη επιδείξει ένα πρότυπο μπαταρίας διαμαντιού, χρησιμοποιώντας Νικέλιο-63, αλλά οι ερευνητές είπαν ότι ο άνθρακας-14 θα δώσει μια πιο αποτελεσματική πηγή ακτινοβολίας.
“Ο Άνθρακα-14 επιλέχθηκε ως πρώτη ύλη, επειδή εκπέμπει ακτινοβολία μικρής εμβέλειας, η οποία απορροφάται γρήγορα από οποιοδήποτε στερεό υλικό,” είπε ο Δρ Neil Fox. “Αυτό θα καταστήσει επικίνδυνο αν καταποθεί ή αγγίξει γυμνό δέρμα, αλλά συσκευασμένο μέσα στο διαμάντι, η ακτινοβολία μικρής εμβέλειας δεν μπορεί να ξεφύγει. Στην πραγματικότητα, το διαμάντι είναι η σκληρότερη ουσία που είναι γνωστή, δεν υπάρχει κυριολεκτικά τίποτα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να προσφέρει μεγαλύτερη προστασία.”
