Πριν από έντεκα χρόνια, ένα διαστημικό σκάφους άλλαξε την άποψη μας για το φεγγάρι για πάντα. Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν από τους ρομποτικούς ταξιδιώτες έδειξαν ότι ο μοναδικός φυσικός δορυφόρος της Γης δεν ήταν μια ξηρή, σκονισμένη έρημος, όπως πιστεύαμε για καιρό. Το διαστημικό σκάφος εντόπισε δείγματα νερού.
Οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να πουν με σιγουριά πόσο ήταν το “μοριακό” νερό. Οι ανακαλύψεις το 2009 οδήγησαν τους επιστήμονες να υποψιάζονται ότι μεγάλο μέρος του “νερού” του φεγγαριού ήταν υδροξύλιο, επειδή είναι πιο θερμικά σταθερό από το μοριακό νερό.
Τη Δευτέρα, δύο μελέτες, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature Astronomy, μας δίνουν ακόμη περισσότερες πληροφορίες.
Στην πρώτη μελέτη, οι επιστήμονες εξέτασαν το φεγγάρι με υπέρυθρες με εξαιρετική σαφήνεια. Προσδιόρισαν ότι είναι κυρίως H2O που υπάρχει στην σεληνιακή επιφάνεια, παρά υδροξύλιο.
«Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι μοναδικά», λέει ο Shuai Li, ένας πλανητικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης και συνεργάτης-συγγραφέας σε μία από τις νέες μελέτες.
Ο Shuai Li “κυνηγούσε” νερό στην σεληνιακή επιφάνεια εδώ και χρόνια και ήταν μέρος μιας ομάδας επιστημόνων που συμμετείχαν στην ανίχνευση παγωμένου νερού στο φεγγάρι το 2018. Ο πάγος παγιδεύτηκε σε μόνιμα σκιασμένες περιοχές της σεληνιακής επιφάνειας που δεν δέχονται ποτέ ηλιακό φως. Στη δεύτερη μελέτη, μια άλλη ομάδα ερευνητών ανέφερε ότι ο πάγος μπορεί να είναι ακόμη πιο διαδεδομένος και να υπάρχει και σε άλλα σημεία του φεγγαριού.
Η μελέτη του νερού στο φεγγάρι απαιτεί ένα τεράστιο τηλεσκόπιο.
Ένα από τα κλειδιά για την ανακάλυψη ήταν το Στρατοσφαιρικό Παρατηρητήριο για την Υπέρυθρη Αστρονομία, ή το SOFIA, ένα κατά παραγγελία Boeing 747 με ένα τηλεσκόπιο εγκατεστημένο στο πίσω μέρος του. Το αεροσκάφος, που λειτουργεί από τη NASA και το DLR, το Αεροδιαστημικό Κέντρο της Γερμανίας, πετάει περίπου 43.000 πόδια. Κατά τη διάρκεια της πτήσης, ανοίγει μια πόρτα στο πίσω μέρος, στρέφοντας το τηλεσκόπιο του προς τον ουρανό και μελετώντας τον κόσμο με υπέρυθρο φως.
Γυρίζοντας το τηλεσκόπιο SOFIA στο φεγγάρι το 2018, η ερευνητική ομάδα επέλεξε δύο ηλιόλουστες επιφάνειες: μία σε μεγάλα γεωγραφικά πλάτη κοντά στον κρατήρα Clavius και μία που ήταν πιο κοντά στον ισημερινό. Γύρω από τον κρατήρα Clavius, η ομάδα εντόπισε νερό.
“Είναι το ίδιο νερό με αυτό που πίνουμε στη Γη”, λέει ο Li. “Αλλά η αφθονία είναι εξαιρετικά χαμηλή. Θα χρειαστεί να επεξεργαστείτε μερικές χιλιάδες κιλά σεληνιακού regolith για να πάρετε 1 κιλό νερό.”
