Οι επιθέσεις zero-click αποτελούν μία από τις πλέον επικίνδυνες και εξελιγμένες μορφές κυβερνοεπίθεσης που αντιμετωπίζουν σήμερα τόσο απλοί χρήστες όσο και οργανισμοί υψηλής αξίας, όπως κυβερνήσεις και δημοσιογραφικά δίκτυα. Σε αντίθεση με τις πιο διαδεδομένες τεχνικές phishing ή social engineering, που απαιτούν από το θύμα να κάνει κλικ σε έναν σύνδεσμο ή να ανοίξει ένα αρχείο, οι επιθέσεις zero-click δεν απαιτούν καμία απολύτως ενέργεια από τον χρήστη για να ενεργοποιηθούν. Η μόλυνση μπορεί να πραγματοποιηθεί αυτόματα, τη στιγμή που φτάνει στο τηλέφωνο ή στον υπολογιστή ένα ειδικά κατασκευασμένο μήνυμα ή αρχείο.
Δείτε επίσης: Τα ελαττώματα «AirBorne» της Apple οδηγούν σε επιθέσεις AirPlay zero-click
Η βασική αρχή πίσω από τις επιθέσεις zero-click στηρίζεται στην εκμετάλλευση αδυναμιών λογισμικού σε επίπεδο λειτουργικού συστήματος ή εφαρμογών επικοινωνίας, όπως εφαρμογές ανταλλαγής μηνυμάτων, email ή υπηρεσίες push notifications. Για παράδειγμα, ένας εισβολέας μπορεί να στείλει ένα SMS ή μια εικόνα μέσω μιας εφαρμογής όπως το iMessage ή το WhatsApp, η οποία, λόγω κάποιου κενού ασφαλείας, θα επεξεργαστεί αυτόματα το περιεχόμενο, επιτρέποντας στον επιτιθέμενο να εγκαταστήσει κακόβουλο λογισμικό χωρίς να το αντιληφθεί ο χρήστης. Σε πολλές περιπτώσεις, οι επιθέσεις αυτές αξιοποιούν λεγόμενα zero-day exploits, δηλαδή ευπάθειες που δεν έχουν ακόμα εντοπιστεί ή επιδιορθωθεί από τους κατασκευαστές.
Δείτε ακόμα: Ευπάθεια Zero-Click στο macOS Calendar επιτρέπει κακόβουλες ενέργειες
Η φύση των zero-click επιθέσεων τις καθιστά ιδιαίτερα δύσκολες στον εντοπισμό και την ανάλυση, ακόμη και από έμπειρους ερευνητές ασφαλείας. Η απουσία ορατών ενδείξεων σημαίνει ότι το θύμα μπορεί να παραμείνει μολυσμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς να υπάρχει ξεκάθαρο ίχνος της αρχικής διείσδυσης. Επιπλέον, επειδή οι zero-click επιθέσεις στοχεύουν συχνά συστήματα υψηλής προστασίας, όπως τα iPhone και οι συσκευές Android με τις πιο πρόσφατες ενημερώσεις, η αποτελεσματικότητά τους απαιτεί εξαιρετικά εξειδικευμένες και ακριβές τεχνικές, κάτι που υποδηλώνει τη συμμετοχή κρατικά χρηματοδοτούμενων φορέων ή προηγμένων ομάδων hacking.
Ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα τέτοιων επιθέσεων είναι το spyware Pegasus της ισραηλινής εταιρείας NSO Group, το οποίο χρησιμοποιούσε zero-click exploits για να διεισδύσει σε συσκευές υψηλού προφίλ, όπως δημοσιογράφων, ακτιβιστών και πολιτικών. Οι αποκαλύψεις για τέτοιες επιθέσεις προκάλεσαν διεθνή κατακραυγή και ανέδειξαν την ανάγκη για πιο ισχυρούς μηχανισμούς προστασίας της ιδιωτικότητας και της ασφάλειας στον ψηφιακό κόσμο.
Δείτε επίσης: Νεπαλέζος χάκερ αποκάλυψε αδυναμία Zero-Click του Facebook
Για την αντιμετώπιση των zero-click επιθέσεων, οι χρήστες μπορούν να υιοθετήσουν πρακτικές όπως η τακτική ενημέρωση των συσκευών τους με τα πιο πρόσφατα patches ασφαλείας, η χρήση κρυπτογραφημένων εφαρμογών επικοινωνίας και η ελαχιστοποίηση της χρήσης εφαρμογών που επεξεργάζονται αυτόματα εισερχόμενο περιεχόμενο. Ωστόσο, οι τελικές λύσεις απαιτούν ευρύτερη συστημική συνεργασία μεταξύ τεχνολογικών εταιρειών, κυβερνήσεων και ερευνητών ασφαλείας, προκειμένου να εντοπίζονται και να διορθώνονται έγκαιρα τέτοιου είδους σοβαρές ευπάθειες.
