Το 9ο Εφετείο της Καλιφόρνιας αποφάνθηκε ότι εάν ένα άτομο χρησιμοποιεί πρόθυμα έναν κωδικό πρόσβασης που μοιράζεται με κάποιον άλλο, εξακολουθεί να αποτελεί ένα “hacking” αδίκημα σε ορισμένες περιπτώσεις, σύμφωνα με τον αρχαίο νόμο της CFAA.
Το δικαστήριο αποφάνθηκε επί της αίτησης αναίρεσης από μια υπόθεση που ξεκίνησε το 2008, όταν ο David Nosal κατηγορήθηκε με hacking αδικήματα σύμφωνα με την CFAA.
Σύμφωνα με το αρχικό κατηγορητήριο, ο Nosal, ένας πρώην υπάλληλος της Korn/Ferry, είχε παραιτηθεί από την εταιρεία για να δημιουργήσει τη δική του επιχείρηση.
Μετά την αποχώρηση του από την επιχείρηση και έχοντας χάσει την πρόσβαση στο δίκτυο πληροφορικής της εταιρείας, ο Nosal ζήτησε από την πρώην γραμματέα του να του παραχωρήσει τα στοιχεία της για το δίκτυο του πρώην εργοδότη του, η οποία το έκανε.
Έκανε επίσης το ίδιο πράγμα με άλλους δύο εργαζόμενους στην Korn/Ferry αφού τους υποσχέθηκε θέσεις εργασίας στη νέα εταιρεία του.
Η Korn/Ferry όταν ανακάλυψε τι είχε κάνει οNosal υπέβαλε καταγγελία στις αρχές.
Το 2008, ασκήθηκε η ποινική δίωξη και το 2013 ο Nosal κρίθηκε ένοχος από τους ενόρκους μετά από τη δίκη.
Στις αρχές του 2014, ένα περιφερειακό δικαστήριο των ΗΠΑ καταδίκασε τον Nosal σε ένα χρόνο και μία ημέρα φυλάκισης, μαζί με την καταβολή προστίμου ύψους 60.000 δολαρίων.
Ο Nosal άσκησε έφεση, υποστηρίζοντας ότι οι αρχές είχαν παρερμηνεύσει την CFAA και ότι δεν εκτέλεσε καμία πραγματική επίθεση hacking.
Σε μια απόφαση που δημοσιεύτηκε, το εφετείο εξηγεί ότι η CFAA τέθηκε σε εφαρμογή για να απαγορεύσουν και να αποτρέψουν την πρόσβαση χωρίς άδεια.
Ο δικαστής Reinhardt, είπε ότι η απόφαση αυτή δεν κάνει εγκληματίες όλους τους ανθρώπους που συμμετέχουν στην κοινή χρήση ενός κωδικού πρόσβασης, αλλά μόνο εκείνους που χρησιμοποιούν τέτοια κόλπα κοινωνικής μηχανικής για να αποκτήσουν πρόσβαση σε υπηρεσίες για τις οποίες τα δικαιώματα πρόσβασης τους είχαν ανακληθεί, όπως ήταν και η υπόθεση του Nosal.
