Ερευνητές δημιούργησαν ένα network που χρησιμοποιεί μαγνητικά πεδία για συσκευές για να επικοινωνεί μέσω του σώματος.
Οι άνθρωποι που φορούν δικτυωμένα gadgets ενδέχεται κάποια μέρα (ίσως όχι πολύ μακρινή) να γίνουν οι ίδιοι τo network, αφού επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο San Diego, ανακάλυψαν έναν τρόπο επικοινωνίας των wearables μέσω του ανθρώπινου σώματος αντί του αέρα γύρω τους. Η δουλειά του μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα συσκευές που κρατούν περισσότερο με μικρότερες μπαταρίες και δεν παραδίδουν τα μυστικά τους με την ίδια ευκολία όσο τα συστήματα του παρόντος.
Η εξάπλωση των smartphones, των smart watches, των συσκευών health monitoring και άλλων εργαλείων που βρίσκονται κοντά στο σώμα μας, οδηγεί αναπόφευκτα στα λεγόμενα «network προσωπικής περιοχής» που συνδέουν τις συσκευές μεταξύ τους και παρέχουν ένα παρέχουν ένα μονοπάτι στο Διαδίκτυο μέσω ενός Wi-Fi ή cell radio. Σήμερα, αυτά τα PANs χρησιμοποιούν συστήματα μικρής εμβέλειας over-the-air όπως τα Bluetooth.
Οι τεχνολογίες radio όμως, δεν μπορούν να μεταδώσουν μέσω του ίδιου του σώματος, αλλά μόνο γύρω από αυτό. Τα σήματα Bluetooth μπορούν να ταξιδεύουν έως 10 μέτρα κάτι που αυξάνει την πιθανότητα υποκλοπών και ενέχει τον κίνδυνο «path loss», ένα φαινόμενο όπου το σήμα αποδυναμώνεται καθ’ οδόν στον προορισμό του, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Μια ομάδα, με επικεφαλής τον καθηγητή Patrick Mercier του Department of Electrical and Computer Engineering, ανακάλυψε έναν τρόπο για να χρησιμοποιήσει το σώμα ώς μέσο για την μεταφορά δεδομένων.
Χρησιμοποεί μαγνητικά πεδία και εμφανίζει path loss 10 χιλιάδες φορές χαμηλότερη απ’ ότι σε ένα Bluetooth.
Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να κάνει τα μαγνητικά δίκτυα πολύ πιο αποτελεσματικά, έτσι ώστε οι συσκευές να μην χρειάζεται να δουλέψουν τόσο σκληρά για να επικοινωνήσουν και να μην απαιτούν τόσο μεγάλες μπαταρίες. Η ομάδα δεν έχει ακόμα δοκιμάσει την χρήση της ενέργειας του συστήματος ακόμα, αλλά οραματίζεται πως η τεχνολογία θα εφαρμοστεί σε δίκτυα αισθητήρων υγείας που θα παρακολουθούν μέλη του σώματος.
Σε αντίθεση με τις ασύρματες τεχνολογίες τύπου Bluetooth, το network της ομάδας μεταδίδει δεδομένα μέσω μαγνητικών πεδίων που δημιουργούνται μεταξύ δύο πηνίων τα οποία μπορούν έυκολα να ταξιδέψουν μέσα από το ανθρώπινο σώμα. Το σύστημα θα λειτουργεί όπως το NFC (near-field communication), αλλά σε ελαφρώς μεγαλύτερη εμβέλεια. Χρησιμοποιεί πολύ χαμηλές συχνότητες, της τάξης των 10-30MHz και μπορεί να μεταφέρει τουλάχιστον 1 Μbps, αρκετό για συσκευές όπως οι αισθητήρες ιατρικού τύπου.
Υπήρξε επίσης άλλο ένα ζήτημα που έπρεπε να λυθεί: Οτιδήποτε πηγαίνει στο δίκτυο πρέπει να γίνεται κυκλικά και να τυλίγεται γύρω από το σώμα. Οπότε τα smartwatches ή τα fitness bands θα μπορούσαν να δουλέψουν αλλά ένας αισθητήρας θα έπρεπε να δεθεί κυκλικά γύρω απ’ το στήθος για να λειτυργήσει. Η ομάδα του Mercier πρωτοπορεί κι εδώ δημιουργώντας ένα network το οποίο εγκαταστήθηκε στο σώμα της Jiwoong Park, μιας φοιτήτριας από την ομάδα ως απόδειξη πως λειτουργεί. Χρησιμοποιεί σπείρες χάλκινου σύρματος τυλιγμένες γύρω από τα μπράτσα, που στέλνουν μαγνητικά σήματα η μία στην άλλη, χρησιμοποιώντας το σώμα σαν οδηγό.
Επισημαίνεται πως η υγεία του χρήστη δεν τίθεται σε κίνδυνο εξαιτίας των πεδίων καθώς είναι πολύ αδύναμα. Κατά τους ερευνητές είναι πιο αδύναμα κι απ’ αυτά που χρησιμοποιούνται από μία συσκευή MRI (Magnetic Resonance Imaging) ή ακόμα κι απ’ τα ίδια τα μαγνητικά πεδία που δημιουργεί η Γη στο σώμα μας.
“Παρότι κάποια σήματα μπορεί να ακτινοβολούνται πέρα από το σώμα του χρήστη, διαλύονται πάρα πολύ γρήγορα κι έτσι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας”, αναφέρει ο Mercier.
Και προσθέτει πως παρόλα αυτά όλα τα ιατρικά στοιχεία που θα αποστέλλονται μέσω των αισθητήρων θα πρέπει να είναι κρυπτογραφημένα. Κάλλιστα το σήμα θα μπορούσε να ρέει μέσω της επαφής στο σώμα κάποιου άλλου, όμως αυτή είναι μια πιθανότατα που δεν έχει ακόμα ερευνηθεί.
