Πολύ πριν αποκτήσει την οικεία μορφή που παρατηρούμε σήμερα, ο Δίας ήταν ένας ακόμη πιο μεγάλος πλανήτης, με ισχυρότερο μαγνητικό πεδίο. Αυτό τουλάχιστον δείχνει μια νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Nature Astronomy στις 20 Μαΐου. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μόλις 3,8 εκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία των πρώτων στερεών σωμάτων στο ηλιακό σύστημα, ο Δίας είχε σχεδόν διπλάσιο μέγεθος και μαγνητικό πεδίο έως και 50 φορές πιο ισχυρό από το σημερινό.
Η ερευνητική ομάδα, υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Konstantin Batygin (από το California Institute of Technology), επιχείρησε να ανακαλύψει την πρώιμη κατάσταση του Δία αγνοώντας εν μέρει τα κλασικά μοντέλα σχηματισμού πλανητών. Για παράδειγμα, αγνόησαν τον ρυθμό με τον οποίο συγκεντρώνονταν το αρχέγονο αέριο από νεαρούς πλανήτες. Αντίθετα, εστίασαν σε δύο από τα λιγότερο γνωστά φεγγάρια του Δία, την Αμάλθεια και τη Θήβα.
Δείτε επίσης: Δίας: Η NASA λύνει το μυστήριο γύρω από τα ηφαίστεια της Ιούς
Συγκεκριμένα, επικεντρώθηκαν στις ελαφρώς κεκλιμένες τροχιές των δύο μικρών δορυφόρων — τροχιές που φαίνεται να παραμένουν αμετάβλητες από την απαρχή του ηλιακού συστήματος. Η ανάλυση των τροχιακών ιδιομορφιών αυτών των φεγγαριών οδήγησε σε μια δραστική επανεκτίμηση των χαρακτηριστικών του νεαρού Δία. Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι ο πλανήτης θα μπορούσε τότε να χωρέσει πάνω από 2.000 πλανήτες στο μέγεθος της Γης.
Αν και η μελέτη δεν εξετάζει άμεσα πώς θα μπορούσε να επηρεάσει ένα τόσο τεράστιο πλανητικό σώμα τη δυναμική του πρώιμου ηλιακού συστήματος, οι ερευνητές τονίζουν πως ο ρόλος του ήταν θεμελιώδης για την τελική διάταξή του.
Δείτε επίσης: Kosmos 482: Σοβιετικό διαστημικό σκάφος έπεσε στη Γη μετά από 53 χρόνια
Σύμφωνα με τον Batygin και την ομάδα του, τα νέα ευρήματα καταγράφουν επίσης τον Δία σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή, όταν το σύννεφο αερίου και σκόνης που είχε απομείνει από τον σχηματισμό του ήλιου εξατμίστηκε. Αυτό σήμανε το τέλος του σχηματισμού πλανητών και οδήγησε στη βασική διάταξη του ηλιακού συστήματος.
«Ο στόχος μας είναι να κατανοήσουμε τις απαρχές μας, και το να εντοπίσουμε τις πρώτες φάσεις σχηματισμού των πλανητών είναι κλειδί για αυτό», δήλωσε ο Batygin. «Η μελέτη αυτή αποτελεί ένα πολύτιμο σημείο αναφοράς, από το οποίο μπορούμε να ανασυνθέσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια την εξέλιξη του ηλιακού μας συστήματος».
Δείτε επίσης: Ρωσικοί δορυφόροι απελευθέρωσαν μυστηριώδες αντικείμενο στο διάστημα
Η συγκεκριμένη ανακάλυψη είναι εξαιρετικά σημαντική και προσφέρει μια νέα, πιο ρεαλιστική ματιά στον πρώιμο σχηματισμό του Δία — και κατά συνέπεια, του ίδιου του ηλιακού μας συστήματος. Μέχρι πρόσφατα, οι περισσότερες θεωρίες βασίζονταν σε γενικευμένες προσομοιώσεις για το πώς αθροίζεται ύλη γύρω από έναν πρωτοπλανήτη. Αυτή η μελέτη διαφοροποιείται με έξυπνο τρόπο: αντί να μείνει στις θεωρητικές υποθέσεις, βασίζεται σε απτά αστρονομικά δεδομένα από δορυφόρους που ενδέχεται να «κουβαλούν» τις αρχαίες τροχιακές συνθήκες του Δία.
Το ότι ο Δίας ήταν σχεδόν διπλάσιος και με μαγνητικό πεδίο 50 φορές ισχυρότερο προκαλεί δέος και ταυτόχρονα ανοίγει νέα ερωτήματα. Τι επιπτώσεις είχε αυτό στην κατανομή των πλανητών, στον σχηματισμό της Γης ή ακόμα και στην ύπαρξη ζωής εδώ; Το μαγνητικό του πεδίο, για παράδειγμα, ίσως επηρέασε την κατανομή της κοσμικής ακτινοβολίας ή βοήθησε στην προστασία νεαρών πλανητών.
Πηγή: www.space.com
