Μια νέα μελέτη αποκάλυψε ότι οι 28 πολυπληθέστερες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών — μεταξύ αυτών η Νέα Υόρκη, το Σικάγο, το Ντάλας και το Ντένβερ — βυθίζονται με ρυθμούς που κυμαίνονται από δύο έως δέκα χιλιοστά ανά έτος.
Δείτε επίσης: Νέες τεχνολογίες αναγεννούν τον θαλάσσιο πάγο της Αρκτικής
Χρησιμοποιώντας μετρήσεις ραντάρ από δορυφόρους, μια ερευνητική ομάδα από το Πολυτεχνικό Ινστιτούτο και το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια δημιούργησε χάρτες υψηλής ανάλυσης που απεικονίζουν τη βύθιση του εδάφους — φαινόμενο γνωστό ως καθίζηση — σε μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ. Σε κάθε μία από τις 28 πόλεις που μελετήθηκαν, τουλάχιστον το 20% της έκτασης εμφάνιζε καθίζηση· ενώ σε 25 από αυτές, τουλάχιστον το 65% της έκτασης παρουσίαζε το ίδιο φαινόμενο.
Οι πόλεις του Τέξας παρουσιάζουν τους υψηλότερους ρυθμούς καθίζησης, με το Χιούστον να βρίσκεται στην κορυφή. Εκεί, περίπου το 40% της πόλης βυθίζεται με ρυθμό άνω των 5 χιλιοστών ανά έτος, ενώ το 12% βυθίζεται με ρυθμό 10 χιλιοστών ανά έτος.
Δείτε ακόμα: Ο Βόρειος Πόλος μπορεί να μετακινηθεί μέχρι το τέλος του αιώνα
Η καθίζηση του εδάφους δεν είναι σπάνιο φαινόμενο σε παγκόσμια κλίμακα, καθώς πολλές περιοχές παρουσιάζουν καθιζήσεις λόγω φυσικών γεωλογικών διεργασιών. Ωστόσο, η ερευνητική ομάδα του Virginia Tech κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το 80% της καθίζησης στις αστικές περιοχές των ΗΠΑ οφείλεται στην άντληση υπόγειων υδάτων για ανθρώπινη χρήση. Και καθώς οι πόλεις συνεχίζουν να επεκτείνονται, το πρόβλημα ενδέχεται να επιδεινωθεί.
Η καθίζηση δεν αποτελεί μόνο απειλή για τις παράκτιες πόλεις — οι οποίες ήδη κινδυνεύουν από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας λόγω της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής — αλλά και για τις ηπειρωτικές πόλεις, καθιστώντας τις πιο ευάλωτες σε πλημμύρες. Επιπλέον, η ανομοιόμορφη καθίζηση μέσα σε μια πόλη μπορεί να αποσταθεροποιήσει κτίρια και υποδομές.
Δείτε επίσης: Ανακαλύφθηκε κρυμμένος κόσμος κάτω από παγετώνα της Ανταρκτικής
Αν και δεν είναι δυνατόν να σταματήσουμε πλήρως την καθίζηση στις αστικές περιοχές, μπορούμε να εργαστούμε για τον μετριασμό της. Σύμφωνα με τη μελέτη, πιθανά μέτρα περιλαμβάνουν τη βελτίωση της παρακολούθησης του φαινομένου, την αναθεώρηση των πολιτικών διαχείρισης υπόγειων υδάτων και τον σχεδιασμό υποδομών με μεγαλύτερη ανθεκτικότητα.
Πηγή: space.com
