Τον τελευταίο καιρό, ο όρος «metaverse» υπάρχει παντού. Πρόσφατα, μεγάλες εταιρείες όπως η Microsoft προχώρησαν σε κινήσεις υπέρ του metaverse, αφού εξαγόρασε την Activision Blizzard για 68,7 δισεκατομμύρια δολάρια. Ακόμα, ο ιδρυτής του Facebook, Mark Zuckerberg, έχει επίσης στοιχηματίσει στο metaverse και μετονόμασε την εταιρεία κοινωνικής δικτύωσης του σε Meta. Η Google από την άλλη, εργάζεται σε τεχνολογία που σχετίζεται με το metaverse εδώ και χρόνια, ενώ και η Apple έχει τις δικές της σχετικές συσκευές στα σκαριά.
Δείτε επίσης: Facebook: Τέλος οι εξατομικευμένες διαφημίσεις για ευαίσθητα θέματα
Τι σημαίνει όμως πραγματικά το metaverse και είναι όντως κάτι υπαρκτό;
Το metaverse είναι η σύγκλιση δύο ιδεών που υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια: της εικονικής πραγματικότητας και της ψηφιακής δεύτερης ζωής. Για δεκαετίες, οι τεχνολόγοι ονειρευόντουσαν μια εποχή όπου η εικονική ζωή μας παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο με τη φυσική πραγματικότητα.
Θεωρητικά, θα περνούσαμε πολύ χρόνο αλληλεπιδρώντας με τους φίλους και τους συναδέλφους μας σε έναν εικονικό χώρο. Ως αποτέλεσμα, θα ξοδεύαμε και χρήματα εκεί, για να αγοράσουμε ρούχα και αντικείμενα για τα ψηφιακά μας avatar. Σε αυτό που οι τεχνικοί όπως ο κ. Zuckerberg αποκαλούν metaverse, η εικονική πραγματικότητα χρησιμεύει ως υπολογιστική πλατφόρμα για να ζούμε μια δεύτερη ζωή στο διαδίκτυο. Στην εικονική πραγματικότητα, οι χρήστες φορούν απλά ένα ακουστικό που τους βυθίζει σε ένα τρισδιάστατο κόσμο.
Διατίθενται ελεγκτές ανίχνευσης κίνησης για να αλληλεπιδρούν με εικονικά αντικείμενα και χρησιμοποιούν μικρόφωνο για να επικοινωνούν με τους άλλους. Σύμφωνα με τον Matthew Ball, έναν επιχειρηματία που έχει ασχοληθεί με το θέμα, το metaverse αντιπροσωπεύει το τέταρτο κύμα στους υπολογιστές. Έχει να κάνει με το να είσαι πάντα online παρά να έχεις πάντα πρόσβαση σε έναν διαδικτυακό κόσμο.Στην ουσία λοιπόν πρόκειται για εσάς και το avatar σας που αλληλεπιδράτε με άλλους σε ένα ψηφιακό περιβάλλον.
Σε ένα βαθμό, ορισμένα στοιχεία metaverse υπάρχουν ήδη στα βιντεοπαιχνίδια. Για παράδειγμα στο Fortnite, ένα διαδικτυακό παιχνίδι σκοποβολής που παίζεται σε υπολογιστές, κονσόλες παιχνιδιών και κινητές συσκευές. Ο μέσος παίκτης του Fortnite ξοδεύει εκατοντάδες ώρες στο παιχνίδι με ένα προσωπικό avatar, παλεύοντας και αλληλεπιδρώντας με τα avatar άλλων παικτών. Οι παίκτες συγκεντρώνουν επίσης εικονικό νόμισμα που ξεκλειδώνει ρούχα και άλλα καλούδια για να προσαρμόσουν τα avatar τους.
Ένας πρόδρομος του metaverse θα μπορούσε επίσης να βρεθεί στο Second Life, μια διαδικτυακή κοινωνική πλατφόρμα που αναπτύχθηκε από το Linden Lab πριν από σχεδόν δύο δεκαετίες. Το Second Life μοιάζει ως επί το πλείστον με ένα μαζικό διαδικτυακό παιχνίδι ρόλων για πολλαπλούς παίκτες. Εκπληρώνει πολλούς από τους ρόλους που είχαν φανταστεί οι άνθρωποι για το μετασύμπαν του μέλλοντος και το έχει κάνει ήδη από την κυκλοφορία του.
Οι χρήστες ενσωματώνονται σε avatars και κάνουν παρέα μεταξύ τους σε εικονικούς χώρους.
Απολαμβάνουν εικονικές εκδόσεις πραγματικών εμπειριών, από επαγγελματικές συναντήσεις έως εξόδους σε κλαμπ. Οι χρήστες μπορούν να δημιουργήσουν το δικό τους περιεχόμενο και υπηρεσίες και να συναλλάσσονται μεταξύ τους. Υπάρχει μια εικονική οικονομία με το δικό της νόμισμα, το οποίο μπορεί να ανταλλάσσεται με πραγματικό νόμισμα. Στον εικονικό αυτό χώρο, οι χρήστες μπορούσαν να ψωνίσουν και να δημιουργήσουν ακίνητα για να εμπλουτίσουν την εικονική τους ζωή.
Η εικονική πραγματικότητα είναι επίσης κάπως προχωρημένη στα βιντεοπαιχνίδια.
Το 2016, η Sony κυκλοφόρησε το PlayStation VR αξίας $400, ένα ακουστικό εικονικής πραγματικότητας που συνδέεται στην κονσόλα PlayStation 4 για να παίξει παιχνίδια εικονικής πραγματικότητας.
Δείτε ακόμα: Γιάννης Ανδρέου Live: Τα πάντα για Crypto, NFT, Metaverse και DeFi
Στις αρχές του έτους, η Sony είπε ότι ένα ακουστικό δεύτερης γενιάς έρχεται για το PlayStation 5, αν και δεν κοινοποίησε ημερομηνία κυκλοφορίας. Αλλά αυτά ήταν απλώς μικρά βήματα προς το πλήρες metaverse, το οποίο εξακολουθεί να διαμορφώνεται.
Οι τεχνολόγοι λένε ότι χάρη σε πολλά πράγματα, όπως οι γρήγορες συνδέσεις στο Διαδίκτυο, τα ισχυρά ακουστικά εικονικής πραγματικότητας και ένα μεγάλο κοινό παικτών, είναι πλέον πιο δυνατό να ζεις σε μια πλούσια, ρεαλιστική 3D προσομοίωση.
Ωστόσο, υπάρχουν περιορισμοί που μπορεί να είναι αδύνατο να ξεπεραστούν.
Όταν εταιρείες τεχνολογίας όπως η Microsoft ή η Meta εμφανίζουν φανταστικά βίντεο με τα οράματά τους για το μέλλον, συχνά τείνουν να αποσιωπούν πώς θα αλληλεπιδράσουν οι άνθρωποι με το metaverse. Τα ακουστικά VR εξακολουθούν να είναι πολύ αδέξια και οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν ναυτία ή σωματικό πόνο εάν τα φορούν για πολύ. Τα γυαλιά επαυξημένης πραγματικότητας αντιμετωπίζουν ένα παρόμοιο πρόβλημα, πέρα από το ζήτημα του να βρεθεί ένας πιο διακριτικός τρόπος για τα φορούν οι άνθρωποι σε δημόσιους χώρους. Το παράδοξο του ορισμού του metaverse είναι ότι για να είναι το μέλλον, πρέπει να οριστεί στο παρόν.
Υπάρχουν επίσης νομικές και εμπορικές προκλήσεις: όπως η παράκαμψη των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και η συμφωνία των αμέτρητων επιχειρήσεων να επενδύσουν σε αυτή την τεχνολογία.
Έχουμε ήδη τεχνολογία που προσφέρει ουσιαστικά ολόκληρους εικονικούς κόσμους, ψηφιακές συναυλίες, βιντεοκλήσεις με ανθρώπους από όλο τον κόσμο, online avatars και εμπορικές πλατφόρμες. Έτσι, για να πουληθούν αυτά τα πράγματα ως ένα νέο όραμα, πρέπει να υπάρχει κάποιο στοιχείο αυτού που είναι νέο. Ο συνδυασμός της γενικής ιδέας της ποπ κουλτούρας των ολογραμμάτων και των heads-up displays, χρησιμεύει ως ένα ευφάνταστο σημείο αναφοράς για το τι είναι το metaverse. Ένα μετασύμπαν που οι εταιρείες τεχνολογίας θα μπορούσαν πραγματικά να πουλήσουν ως κάτι νέο.
Είτε στην εικονική πραγματικότητα (VR), την επαυξημένη πραγματικότητα (AR) είτε απλώς σε μια οθόνη, η υπόσχεση του metaverse είναι να επιτρέψει μια μεγαλύτερη επικάλυψη της ψηφιακής και φυσικής μας ζωής σε πλούτο, κοινωνικοποίηση, παραγωγικότητα, ψώνια και ψυχαγωγία. Αυτοί οι δύο κόσμοι είναι ήδη συνυφασμένοι, χωρίς να απαιτείται ειδικός εξοπλισμός. Σκεφτείτε την εφαρμογή Uber που σας ενημερώνει μέσω δεδομένων τοποθεσίας πόσο μακριά είναι το ταξί σας. Σκεφτείτε πώς το Netflix μετράει αυτά που έχετε παρακολουθήσει στο παρελθόν για να κάνει προτάσεις. Σκεφτείτε πώς ο σαρωτής LiDAR στα νεότερα iPhone μπορεί να πραγματοποιήσει μια τρισδιάστατη σάρωση του περιβάλλοντός σας.
Στον πυρήνα του, το metaverse (επίσης γνωστό σε πολλούς ως “web3”) είναι μια εξέλιξη του τρέχοντος Διαδικτύου μας. Ωστόσο, εάν το metaverse είναι ουσιαστικά μια επέκταση του διαδικτύου που έχουμε αυτή τη στιγμή, πρέπει να σκεφτούμε και τα προβλήματα που δεν έχουμε ακόμη λύσει στην διαδικτυακή μας ύπαρξη. Αυτά περιλαμβάνουν το χακάρισμα, το catfishing, την παρενόχληση, τη ρητορική μίσους, τα οποία είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν και στον κόσμο του metaverse. Οι αληθινοί οπαδοί του metaverse πιστεύουν ότι μπορεί να έχει οφέλη για όλους, να επεκτείνει την πρόσβαση, τις ευκαιρίες, τα κοινωνικά δίκτυα και την ψυχική υγεία των ανθρώπων.
Ωστόσο πρέπει να παραδεχτούμε ότι πολλά από τα καλά που μπορεί να κάνει το metaverse είναι ακόμα εικασίες και εξαρτώνται από την ανάπτυξη υλικού έως τις εξελίξεις υποδομής δεδομένων, σε πολύ ασαφή χρονοδιαγράμματα. Αυτό που σίγουρα υπάρχει, είναι η ήδη συνειδητοποιημένη δυνατότητα του metaverse να αυξάνει την ενσυναίσθηση και να εμπνεύσει την ευγένεια. Πριν από μερικά χρόνια, ένα σουρεαλιστικό βίντεο στο YouTube έκανε τον γύρο του διαδικτύου. Στη μέση μιας τυπικής συνεδρίας VRChat, ένας χρήστης που φορούσε ολόσωμη στολή παρακολούθησης έπαθε κρίση.
Δείτε επίσης: Facebook metaverse: Ανοίγει την εφαρμογή εικονικού κόσμου για όλους στις Η.Π.Α.
Το επεισόδιο υπογράμμισε όχι μόνο την πραγματική απόσταση μεταξύ των ανθρώπων σε εικονικούς χώρους, αλλά και την έκρηξη ανησυχίας για το άτομο που μπορεί να κρύβεται πραγματικά πίσω από ένα avatar.
Παρά την ωριμότητα της ιδέας και την τρέχουσα εμμονή με αυτήν στις αίθουσες συνεδριάσεων, η τεχνολογία χρειάζεται ακόμα πολλή δουλειά. Ειδικά αν όντως πρόκειται να γίνει «το επόμενο διαδίκτυο» που οραματίστηκαν οι Ball και Zuckerberg. Και παρά την πανδημία που έχει περιορίσει τόσους πολλούς από εμάς στα σπίτια μας, η έντονη επιθυμία των καταναλωτών για μια εμπειρία που δεν είναι απλώς ένα βιντεοπαιχνίδι δεν έχει ακόμη αποδειχθεί.
Από εκεί και πέρα, οι άνθρωποι πρέπει να πειστούν ότι αυτό είναι κάτι που θέλουν.
Η τεχνολογία μέσω της οποίας έχουμε πρόσβαση σε αυτούς τους κόσμους πρέπει να είναι τουλάχιστον τόσο άνετη και βολική στη χρήση όσο ένα smartphone, διαφορετικά θα φαίνεται σαν ένα βήμα πίσω από το Διαδίκτυο που υποτίθεται ότι θα αντικαταστήσει.
