Η διεθνής διπλωματία βασίζεται παραδοσιακά στη διαπραγματευτική δύναμη, στα κρυφά κανάλια επικοινωνίας και στην προσωπική χημεία μεταξύ των ηγετών. Όμως, έρχεται μια νέα εποχή στην οποία οι αμερόληπτες γνώσεις αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης (AI) και μαθηματικών τεχνικών, όπως η θεωρία παιγνίων, θα διαδραματίσουν αυξανόμενο ρόλο στις συμφωνίες μεταξύ των εθνών, σύμφωνα με τον συνιδρυτή του πρώτου παγκόσμιου κέντρου επιστήμης στη διπλωματία.
Δείτε επίσης: Το Facebook ερευνά συστήματα AI που βλέπουν, ακούν και θυμούνται ό, τι κάνετε
Δείτε επίσης: Νέο AI σύστημα εντοπίζει παθήσεις του αμφιβληστροειδούς
Ο Michael Ambühl, καθηγητής διαπραγμάτευσης και διαχείρισης συγκρούσεων και πρώην επικεφαλής διαπραγματευτής Ελβετίας-ΕΕ, είπε ότι οι πρόσφατες εξελίξεις στην τεχνητή νοημοσύνη (AI) και το machine learning σημαίνουν ότι αυτές οι τεχνολογίες από εδώ και πέρα θα παίξουν σημαντικό ρόλο στη διεθνή διπλωματία, συμπεριλαμβανομένης της συνόδου κορυφής Cop26 που ξεκινά αργότερα αυτόν τον μήνα και σε συμφωνίες μετά το Brexit για το εμπόριο και τη μετανάστευση.
Οι κομήτες έπαιξαν «μείζονα» ρόλο για τη ζωή στη Γη
Πεντάγωνο: Τι συμβαίνει με τα μυστήρια drones στο New Jersey
RT-G Robot: Νέα Εποχή στην Καταπολέμηση Εγκλήματος
Η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης (AI) στις διεθνείς διαπραγματεύσεις είναι σε πρώιμο στάδιο, είπε, επικαλούμενος τη χρήση machine learning για την αξιολόγηση της ακεραιότητας των δεδομένων και τον εντοπισμό ψευδών ειδήσεων για να διασφαλιστεί ότι η διπλωματική διαδικασία έχει αξιόπιστα θεμέλια. Στο μέλλον, αυτές οι τεχνολογίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον προσδιορισμό προτύπων στα οικονομικά δεδομένα που στηρίζουν συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών και για την τυποποίηση ορισμένων πτυχών των διαπραγματεύσεων.
Το Εργαστήριο για την Επιστήμη στη Διπλωματία, μια συνεργασία μεταξύ της ETH Zürich όπου εδρεύει ο Ambühl και του Πανεπιστημίου της Γενεύης, θα επικεντρωθεί επίσης στη «διαπραγματευτική μηχανική», όπου οι υπάρχουσες μαθηματικές τεχνικές όπως η θεωρία των παιγνίων χρησιμοποιούνται είτε για να βοηθήσουν στο πλαίσιο μιας συζήτησης είτε για να δημιουργηθούν διαφορετικά σενάρια πριν συμμετάσχει κάποιος σε μια συνομιλία.
Δείτε επίσης: Χρήστες Gmail και Outlook πρέπει να διαγράψουν άμεσα αυτά τα email
Αυτά τα εργαλεία δεν είναι καινούργια. Η θεωρία των παιχνιδιών αναπτύχθηκε στη δεκαετία του 1920 από τον Ουγγροαμερικανό μαθηματικό John Von Neumann, αρχικά για να επισημοποιήσει την έννοια της «μπλόφας» στο πόκερ και αργότερα χρησιμοποιήθηκε για να σταθμίσει σενάρια πυρηνικών επιθέσεων κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Ωστόσο, μέχρι πρόσφατα τέτοιες τεχνικές έλειπαν από τη συνήθη χρήση, “όχι λόγω έλλειψης τεχνολογίας αλλά μάλλον έλλειψης γνώσης”, αναφέρει ο Ambühl. «Οι διπλωμάτες δεν είναι τόσο συνηθισμένοι σε αυτό».
Αλλά καθώς ο κόσμος γίνεται πιο τεχνολογικός και εξοικειωμένος με τα δεδομένα, όσοι αγνοούν αυτές τις μεθόδους θα μείνουν πίσω. Ο Ambühl είπε ότι, ως επικεφαλής διαπραγματευτής της Ελβετίας με την ΕΕ, διεξήγαγε μια προσομοίωση θεωρίας παιγνίων πριν από τις συνομιλίες που οδήγησαν την Ελβετία να ενταχθεί στην περιοχή Shengen και μια σειρά συμφωνιών με την ΕΕ για τους φόρους, το εμπόριο και την ασφάλεια. Η ανάλυση έδειξε ότι ήταν προς το συμφέρον της Ελβετίας οι διαπραγματεύσεις να γίνουν ως πακέτο και όχι διαδοχικά, και έτσι η ελβετική κυβέρνηση επέμεινε σε αυτό ως βάση για τις συνομιλίες.
Πηγή πληροφοριών: theguardian.com