Με την πάροδο των χρόνων, η σειρά επεξεργαστών (CPUs) της Intel παρουσίασε τη σειρά μοντέλων overclocking “K” και πιο πρόσφατα τη σειρά “F” που δεν διαθέτει ενσωματωμένα γραφικά. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος της σειράς παραμένουν οι εκδόσεις χωρίς επίθημα, τα «nones», όπως ο 10ης γενιάς επεξεργαστής της Intel Core i7-10700. Αυτοί οι επεξεργαστές έχουν TDP 65W, ενώ τα μοντέλα overclockable 91-125W, αλλά και ενσωματωμένα γραφικά, σε αντίθεση με την οικογένεια “F”. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τη σημασία του TDP (ισχύς θερμικού σχεδιασμού) ενός επεξεργαστή, ενώ θα συγκρίνουμε επίσης τους επεξεργαστές Core i7-10700 και Core i7-10700K.
To Core i7-10700 της Intel έχει TDP 65W: Είναι όμως πραγματικά 65W;
Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η Intel αναφέρει τις τιμές του TDP, έχει περάσει από μια μίνι-επανάσταση τα τελευταία χρόνια. Είχαμε σχεδόν μια δεκαετία CPUs τετραπλού πυρήνα στα 90W και 65W, και οι περισσότεροι από αυτούς δεν θα έφταναν ποτέ σε αυτούς τους αριθμούς ακόμη και σε λειτουργία “turbo”. Ωστόσο, η Intel έπρεπε να αρχίσει να αυξάνει τον πυρήνα. Καθώς ανεβαίνουμε αργά στον αριθμό πυρήνων, από 4 σε 6, 8 και τώρα 10, αυτοί οι αριθμοί μοιάζουν “αυθαίρετοι” για λίγο.
Ο λόγος σχετίζεται με το τί είναι πραγματικά το TDP. Στο παρελθόν, εικαζόταν ότι η βαθμολογία TDP ενός επεξεργαστή ήταν η μέγιστη κατανάλωση ισχύος του. Στην πραγματικότητα όμως, η ισχύς θερμικού σχεδιασμού ενός επεξεργαστή δεν είχε σχεδόν καθόλου ουσία, αν δεν λαμβανόταν υπόψη η απόλυτη κατανάλωση ισχύος. Η Intel καθορίζει το TDP της στο πλαίσιο μιας «βασικής» συχνότητας. Το TDP είναι η μέγιστη ισχύς υπό συνεχές workload, για το οποίο η βασική συχνότητα είναι η εγγύηση της ελάχιστης συχνότητας. Η Intel ορίζει ένα συνεχές workload στο οποίο έχει λήξει το «turbo budget» και ο επεξεργαστής επιτυγχάνει την καλύτερη του συχνότητα πάνω από τη βασική συχνότητα (αλλά όχι στις λειτουργίες turbo).
Οι αξιολογήσεις TDP της Intel ισχύουν μόνο για τη βασική συχνότητα και όχι για τη συχνότητα turbo. Εάν ένας υπολογιστής έχει κατασκευαστεί με γνώμονα τη μέγιστη κατανάλωση ισχύος, το να επιτρέψει σε έναν επεξεργαστή να υπερβεί αυτή την ισχύ, μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες για τη θερμική απόδοση του συστήματος. Η Intel δεν αναφέρει ποτέ τα επίπεδα ισχύος turbo (γνωστά και ως Power Level 2 ή PL2) μαζί με τις άλλες προδιαγραφές, αν και αυτά περιλαμβάνονται τεχνικά στα έγγραφα προδιαγραφών που κυκλοφορούν.
Οι κατασκευαστές μητρικών καρτών έχουν επίσης λόγο στην απόδοση ενός επεξεργαστή. Επειδή η ισχύς turbo αποτελεί προαιρετική πρόταση της Intel, τεχνικά η Intel θα αποδεχτεί οποιαδήποτε τιμή για το ανώτατο όριο της ισχύος turbo και θα δεχτεί turbo υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, εάν το επιθυμεί ο κατασκευαστής της μητρικής κάρτας. Οι κατασκευαστές μητρικών καρτών υπερπροσδιορίζουν τις μητρικές κάρτες τους για να υποστηρίζουν μεγαλύτερους χρόνους turbo (ή overclocking), και έτσι συχνά αγνοούν τις προτεινόμενες, από την Intel, τιμές για τα PL2.
Σε αυτό το σημείο, αξίζει να γίνει μία σύγκριση ανάμεσα στο νέο επεξεργαστή Core i7-10700 και τον αντίστοιχο overclocking επεξεργαστή Core i7-10700K. Εκτός από τη διαφορά ως προς το επίθημα, η παραλλαγή K έχει σχεδόν διπλάσιο TDP, και αυτό εκδηλώνεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στη διαφορά βασικής συχνότητας.
Παρόλο που το TDP είναι 125W έναντι 65W, η μέγιστη διαφορά συχνότητας turbo είναι μόνο +300 MHz και η all-core turbo διαφορά είναι μόνο +100 MHz. Αντίθετα, οι διαφορά στη βασική συχνότητα είναι +900 MHz, και αυτό είναι τελικά που πληρώνει ο καταναλωτής.
Η Intel θέλει να υπογραμμίσει ότι η βασική συχνότητα είναι η εγγύηση, ωστόσο εάν ένας επεξεργαστής μπορεί να επιτύχει υψηλότερη συχνότητα ενώ η ισχύς είναι περιορισμένη, θα τρέχει στην υψηλότερη συχνότητα. Με αυτόν τον τρόπο λειτουργούν όλοι οι επεξεργαστές AMD Ryzen, ωστόσο η Intel το εφαρμόζει αυτό μόνο όταν το turbo δεν είναι πλέον διαθέσιμο – εξαρτάται από τον επεξεργαστή.
Για το turbo, όπως αναφέρθηκε, η Intel έχει συστάσεις για επίπεδα ισχύος και χρόνο turbo στην τεκμηρίωσή της, ωστόσο οι κατασκευαστές OEM και μητρικών καρτών τις αγνοούν συστηματικά.
Τα Core i7-10700 και Core i7-10700K είναι και τα δύο μέλη της οικογένειας 10ης γενιάς επεξεργαστών Core i7 «Comet Lake». Αυτό σημαίνει ότι βασίζονται στην τελευταία έκδοση 14nm της Intel, αλλά είναι ουσιαστικά βελτιστοποιημένες εκδόσεις του Intel 6th Generation Skylake Core, με τη διαφορά ότι έχουμε οκτώ πυρήνες αντί για τέσσερις.
Και οι δύο CPUs τρέχουν dual channel μνήμη σε ταχύτητες DDR4-2933 και έχουν 16 λωρίδες PCI Express 3.0 με υποστήριξη για Intel 400-series chipsets. Είναι επεξεργαστές υποδοχής LGA1200 και δεν είναι συμβατοί με άλλες μητρικές κάρτες LGA115x.
Τέλος, εκτός από τις διαφορές στην ισχύ και τη συχνότητα, μία ακόμη διαφορά μεταξύ των δύο CPUs είναι η τιμή: Η τιμή του επεξεργαστή Core i7-10700 ανέρχεται στα 335$ (275€), ενώ του Core i7-10700K στα 387$ (318€).
