Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται τι είναι ο hacker, σκέφτονται ένα άτομο, που είναι σε θέση να εισέλθει σε διάφορα υπολογιστικά συστήματα με σκοπό να διαπράξει κάποια εγκληματική δραστηριότητα. Τα τελευταία χρόνια ενημερωνόμαστε για τους κινδύνους στους οποίους μπορούν να μας θέσουν οι hackers αλλά θα δούμε παρακάτω πως μπορεί να συνδέονται με διάφορες κυβερνήσεις κρατών.
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι κάθε φορά που κάποιος προκαλεί διαδικτυακά προβλήματα μπλοκάρεται η IP του οπότε αυτομάτως δεν μπορεί να ξαναδημιουργήσει πρόβλημα. Ωστόσο, είναι σαφές ότι οι πιο επίμονοι hackers μπορούν να παρακάμψουν αυτές τις μπλοκαρισμένες IP εύκολα. Αυτό γίνεται συνήθως με τη χρήση των proxies.
Παραδόξως, το μεγαλύτερο μέρος του «hacking» που συμβαίνει σήμερα γίνεται με πλήρη γνώση των κυβερνητικών αρχών. Στην πραγματικότητα, πολλοί hackers εργάζονται για κάποιο κράτος. Ενώ οι εγκληματικές ομάδες hacking υπάρχουν σίγουρα, ένα σημαντικό ποσό του hacking γίνεται από τις κυβερνήσεις.
Το hacking δεν είναι τόσο απλό όσο σας έχουν κάνει οι ταινίες να πιστεύετε. Ακόμη και εκείνοι με βαθιά κατανόηση του τρόπου λειτουργίας της κυβερνοασφάλειας, είναι δύσκολο να βρούν ευπάθειες στα συστήματα.
Ηλεκτρονική επιβολή κυρώσεων
Από τη δημόσια αποκάλυψη του ιού Stuxnet, είναι σαφές ότι τα κράτη συμμετέχουν σε μεγάλο βαθμό σε δραστηριότητες hacking. Το Stuxnet ήταν ένας ιός σχεδιασμένος για να στοχεύει ορισμένα συστήματα εντολών και ελέγχου που κατασκευάζει η Siemens.
Το Stuxnet ήταν μια λεγόμενη επίθεση zero-day, που εκμεταλλεύτηκε τρωτά σημεία που δεν είχαν ακόμη αποκαλυφθεί στους κατασκευαστές. Συνήθως, όταν ανακαλύπτεται μια νέα ευπάθεια σε ένα σύστημα, είτε αναφέρεται στον σχετικό κατασκευαστή και διορθώνεται, είτε διαρρέει στο dark web και χρησιμοποιείται από εγκληματίες.
Ωστόσο, εάν εντοπιστεί ευπάθεια zero-day και δεν αποκαλυφθεί στον σχετικό κατασκευαστή, δεν υπάρχει τρόπος να διορθωθεί η ευπάθεια. Αυτό καθιστά τις ευπάθειες zero-day πολύ ενδιαφέρουσες για τις ομάδες hacking που χρηματοδοτούνται από το κράτος, οι οποίες μπορούν να επωφεληθούν από τις ευπάθειες για όσο διάστημα είναι άγνωστες στην ευρύτερη κοινότητα.
Γιατί οι κυβερνήσεις “προσλαμβάνουν” hackers
Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο έχουν εντυπωσιακές δυνατότητες hacking. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι κυβερνήσεις είναι σε θέση να διεξάγουν κυβερνοεπιθέσεις μεταξύ τους, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι υποθέτουν ότι αυτές οι δυνατότητες δεν θα ενεργοποιηθούν ποτέ – τουλάχιστον όχι από τις κυβερνήσεις τους.
Ωστόσο, οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν τις δυνατότητες των hacker για να χακάρουν τους πολίτες τους. Πραγματικά δεν έχει καμία σημασία σε ποια χώρα μένετε, υπάρχει σχεδόν σίγουρα ένα κράτος που κατασκοπεύει την κυβέρνηση σας.
Αν και αυτό μπορεί να είναι σοκαριστικό για μερικούς ανθρώπους, είναι στην πραγματικότητα μια αναπόφευκτη συνέπεια του τρόπου με τον οποίο προσλαμβάνονται οι hackers σε όλο τον κόσμο. Ο κυβερνοχώρος είναι η πιο σημαντική αρένα για συγκρούσεις τον 21ο αιώνα. Κάθε χώρα που θα είναι σε θέση να κυριαρχήσει προς τους αντιπάλους της στον τομέα της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο θα είναι σε θέση να καταστρέψει την εθνική τους υποδομή και να κερδίσει ένα σημαντικό πλεονέκτημα σε οποιαδήποτε σύγκρουση.
Η γνώση είναι δύναμη
Οι κυβερνήσεις είναι σε θέση να αποκτήσουν τις δυνατότητες hacking που έχουν χάρη στη διαθεσιμότητα των exploits και των προσαρμοσμένων εργαλείων hacking στην ανοιχτή αγορά. Δεν είναι μυστικό ότι ορισμένες κυβερνήσεις, στρατολογούν hackers, θέλοντας να εκμεταλλευτούν τις δεξιότητες και τις γνώσεις που διαθέτουν χωρίς να χρειάζεται να επενδύσουν οι ίδιες στην εκπαίδευσή τους.
Ανεξάρτητα από τη γενική φιλοσοφία τους, οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο αγοράζουν και πωλούν τρωτά σημεία στον τομέα της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο.
Το SecNews σας έχει αναφέρει στο παρελθόν πολλές περιπτώσεις ομάδων hacking που φαίνεται να χρηματοδοτούνται από κυβερνήσεις.
