Από την άφιξή τους στη δεκαετία του 1990, τα online games έγιναν γρήγορα μια επαναστατική μορφή ψυχαγωγίας, που εξελισσόταν συνεχώς με την επέκταση του Διαδικτύου σε όλο τον κόσμο. Το πρώτο online βιντεοπαιχνίδι που απέκτησε τεράστια επιτυχία ήταν το MMO (Massive Multiplayer Online) με το όνομα Lineage, το οποίο κατάφερε να συγκεντρώσει περισσότερους από ένα εκατομμύριο συνδρομητές και μετά από αυτήν την επιτυχία, άρχισε να φαίνεται καλύτερα ο μεγάλος οικονομικός αντίκτυπος που θα μπορούσαν να έχουν αυτά τα videogames στο μέλλον. Αργότερα στη νέα χιλιετία, τα MMO online games, όπως το RuneScape και το Eve Online αποκτούσαν όλο και περισσότερους παίκτες με όλο και μεγαλύτερο οικονομικό αντίκτυπο χάρη στην πολύπλοκη εικονική οικονομία (virtual economy) στον εικονικό κόσμο τους.
Σήμερα, το virtual economy μπορεί να βρεθεί σε οποιοδήποτε online βιντεοπαιχνίδι (ανεξάρτητα από το είδος του) και τα επιχειρηματικά μοντέλα έχουν εξελιχθεί για να επιτύχουν την ισορροπία ανάμεσα στο οικονομικό όφελος για τις εταιρείες ανάπτυξης και στην απόλαυση των παικτών. Τουλάχιστον αυτό συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις.
To virtual economy στα online games έχει γίνει εξαιρετικά περίπλοκο, οπότε είναι σημαντικό για τις εταιρείες να γνωρίζουν πώς να τo διαχειρίζονται σωστά, καθώς μια κακή απόφαση μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στους παίκτες, γεγονός που μεταφράζεται σε μεγάλες οικονομικές απώλειες. Τούτου λεχθέντος, τα παρακάτω είναι μερικές από τις πιο σημαντικές πτυχές που πρέπει να λάβουν υπόψη οι εταιρείες ανάπτυξης προκειμένου να αποφευχθεί η αποτυχία στην εικονική οικονομία των online games τους.
Η σημασία του σχεδιασμού για την εικονική οικονομία των online games
Όπως προαναφέρθηκε, η εφαρμογή μιας εικονικής οικονομίας σε ένα βιντεοπαιχνίδι είναι μια πολύπλοκη εργασία που πρέπει να προγραμματιστεί από το αρχικό στάδιο ανάπτυξης των videogames (είτε κατά τη διάρκεια της σύλληψης, του σχεδιασμού ή της παραγωγής). Ένα πολύ συνηθισμένο σφάλμα παρουσιάζεται όταν δεν έχει δοθεί ο απαραίτητος χρόνος για τον προγραμματισμό της εσωτερικής οικονομίας του παιχνιδιού. Αυτό σημαίνει ότι το εικονικό νόμισμα που εφαρμόζεται και τα οφέλη του για τους παίκτες δεν έχουν αναπτυχθεί επαρκώς και δεν ταιριάζουν σωστά στο παιχνίδι, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε αποτυχία.
Η εικονική οικονομία πρέπει να έχει προβλεφθεί, να είναι ισορροπημένη και να έχει δοκιμαστεί από την πρώτη σύλληψη του videogame, προκειμένου να επιτευχθεί μια σωστή σύζευξη στο σχεδιασμό της. Όλα τα εικονικά αγαθά (τα αγαθά που αγοράζονται στο παιχνίδι) και τα εικονικά νομίσματα πρέπει να έχουν μια λογική λειτουργία στο παιχνίδι, να εμφανίζονται σε συγκεκριμένη στιγμή στο ταξίδι-εμπειρία του πελάτη και να έχουν μια συγκεκριμένη τιμή, πολύ ισορροπημένη, ώστε να μην καταστρέφει την εμπειρία των παικτών.
Για να έρθει σε ισορροπία η εικονική οικονομία των online games, είναι απαραίτητο να κατανοηθούν οι έννοιες των Money in, Money out (M.I.M.O). Λαμβάνοντας υπόψη αυτήν την ιδέα, πρέπει να επιτευχθεί μια σωστή ισορροπία μεταξύ του εικονικού νομίσματος που βγαίνει από τις τσέπες των χρηστών και εκείνου που μπαίνει μέσα, καθώς με αυτόν τον τρόπο θα είναι δυνατό να καθοριστεί το όριο της έλλειψης και των διαθέσιμων χρημάτων σε ολόκληρο το “ταξίδι” των πελατών. Όταν ένα videogame παρέχει μεγάλη ποσότητα εικονικού νομίσματος στους παίκτες, είναι αναπόφευκτος ο πληθωρισμός στην εικονική οικονομία του παιχνιδιού, το οποίο προκαλεί υποτίμηση για τα εικονικά αγαθά, η οποία μπορεί τελικά να προκαλέσει έλλειψη ενδιαφέροντος εκ μέρους των παικτών. Αλλά, εάν υπάρχει η αντίθετη περίπτωση, όπου υπάρχει υπερβολική έλλειψη εικονικού νομίσματος στο παιχνίδι λόγω της δυσκολίας απόκτησής του, τότε θα αυξηθεί επίσης η δυσκολία απόκτησης εικονικών αγαθών, η οποία μπορεί να καταλήξει σε απογοήτευση για τους παίκτες. Τούτου λεχθέντος, οι εταιρείες ανάπτυξης έχουν το δύσκολο καθήκον να βρουν τη σωστή ισορροπία στο M.I.M.O.
Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι για να εξεταστεί η ύπαρξη μιας εικονικής οικονομίας μέσα σε ένα βιντεοπαιχνίδι, θα πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον τα ακόλουθα στοιχεία: συναλλαγές αγοράς / πώλησης και ένας τόπος για την εκτέλεσή τους (ενσωματωμένα καταστήματα παιχνιδιών ή εξωτερικές αγορές). Στην περίπτωση των αγορών, τις διαχειρίζονται πλήρως οι παίκτες, αλλά αποτελούν μέρος της οικονομίας ενός παιχνιδιού, καθώς μέσω αυτών μπορείτε να αποκτήσετε εικονικά αγαθά και εικονικά νομίσματα από διαδικτυακά videogames. Τούτου λεχθέντος, μια προτεινομένη αγορά είναι η Eldorado, καθώς εγγυάται την πιο σημαντική πτυχή που χρειάζεται μια διαδικτυακή αγορά, που είναι η ασφάλεια στις πωλήσεις. Επιπλέον, στην Eldorado μπορείτε να ανταλλάξετε εικονικά νομίσματα και εικονικά προϊόντα από τα πιο δημοφιλή online videogames, όπως τα RuneScape Gold και EVE Online ISK και πολλά άλλα.
Μετά την εφαρμογή της εικονικής οικονομίας σε ένα online videogame, οι εταιρείες ανάπτυξης πρέπει να μελετούν συνεχώς τους παίκτες για να αποφύγουν τους ακόλουθους τρεις πιο κοινούς κινδύνους:
Υπερτιμολόγηση: Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι οι περισσότερες εικονικές οικονομίες στα βιντεοπαιχνίδια υπάρχουν, έτσι ώστε οι εταιρείες να μπορούν να έχουν έμμεση σχέση με τα πραγματικά χρήματα των παικτών. Επομένως, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πολύ καλά το κοινό-στόχο των videogames. Αυτό συνεπάγεται γνώση της μέσης αγοραστικής δύναμης, των προσδοκιών και πολλών άλλων πτυχών που σχετίζονται με την οικονομία των παικτών. Εάν οι εταιρείες δεν πραγματοποιήσουν σωστά αυτήν την έρευνα, δεν θα είναι δυνατό να καθοριστεί σωστά το εύρος τιμών που θα είναι προσβάσιμο στους περισσότερους παίκτες.
Ωστόσο, είναι επίσης αναπόφευκτο για την οικονομία του βιντεοπαιχνιδιού το ότι τα σπανιότερα εικονικά προϊόντα θα αποκτήσουν πολύ υψηλότερη τιμή από τα άλλα, τα οποία θα μπορούσαν να πληρώσουν μερικοί ενθουσιώδεις παίκτες που είναι αφοσιωμένοι στη συλλογή σπάνιων αντικειμένων στα παιχνίδια. Όμως, το κλειδί είναι να μην ανέβει πολύ η τιμή τέτοιων αντικειμένων, καθώς αυτό θα μπορούσε προφανώς να τερματίσει τον ενθουσιασμό των ενδιαφερόμενων παικτών. Επομένως, είναι απαραίτητο οι εταιρείες να είναι προσεκτικές και να καθορίζουν έξυπνες τιμές που ταιριάζουν στην οικονομική πραγματικότητα των χρηστών τους.
Pay-to-win: Μια άλλη πτυχή που πολλές εταιρείες πρέπει να αποφύγουν εντελώς κατά την ανάπτυξη του virtual economy, είναι το γνωστό pay-to-win, το οποίο συμβαίνει όταν ένα εικονικό αγαθό παρέχει πάρα πολλά πλεονεκτήματα στους παίκτες που αποφάσισαν να πληρώσουν γι’ αυτό, στο σημείο να φαίνονται αρκετά ανώτεροι από τους παίκτες που δεν πληρώνουν γι’ αυτά τα πλεονεκτήματα. Ένα άλλο παρόμοιο στοιχείο είναι το pay-to-progress, το οποίο εμποδίζει τους παίκτες να συνεχίσουν να προχωρούν το παιχνίδι, εάν δεν κάνουν τις απαιτούμενες πληρωμές. Τόσο το pay-to-win όσο και το pay-to-progress, συνήθως, αποκτούν αρνητικά reviews για το παιχνίδι, οπότε θα πρέπει να αποφευχθεί η συμπερίληψή τους. Οι εταιρείες επιλέγουν αυτά τα στοιχεία ως έναν απλό τρόπο για να κάνουν τους παίκτες να νιώσουν την ανάγκη να πληρώσουν για τα εικονικά προϊόντα του παιχνιδιού τους.
Ηδονική προσαρμογή: Είναι σχετικά εύκολο για τους προγραμματιστές να πέσουν σε αυτό το φαινόμενο που συμβαίνει όταν οι παίκτες καταλήγουν να ενθουσιάζονται πολύ εύκολα με την απόκτηση εικονικών προϊόντων, συνηθίζουν και χρειάζονται περισσότερα από αυτά για να συνεχίσουν να ενθουσιάζονται με το παιχνίδι. Αυτό αποδεικνύεται πρόβλημα επειδή προκαλεί μια μη βιώσιμη αύξηση στην αλυσίδα παραγωγής εικονικών αγαθών που θα καταλήξει στη δημιουργία υπερβολικού κόστους παραγωγής για τις εταιρείες, και επειδή δεν θα είναι σε θέση να ικανοποιήσει τον χρήστη θα συμβεί το αναπόφευκτο, δηλαδή η εγκατάλειψη των online games από τους παίκτες. Αν και πρέπει, επίσης, να αναφερθεί ότι οι εταιρείες με αρκετούς οικονομικούς πόρους δεν επηρεάζονται σημαντικά από τη συνεχή παραγωγή εικονικών αγαθών, αρκεί να υπάρχει ισορροπία στο M.I.M.O.
Η σημασία του εκ των προτέρων ορισμού ενός επιχειρηματικού μοντέλου
Κατά την ανάπτυξη ενός videogame, μία από τις πρώτες πτυχές που πρέπει να οριστεί είναι αναμφίβολα το επιχειρηματικό μοντέλο που θα έχει το βιντεοπαιχνίδι, καθώς αυτό θα καθορίσει πώς η εταιρεία θα είναι σε θέση να αποκτήσει κέρδη, ενώ επίσης θα καθορίσει τη συμπεριφορά του virtual economy. Όταν ένα videogame έχει ένα μοναδικό μοντέλο πληρωμής, τότε το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων για την εταιρεία σας θα πρέπει να προέρχεται από τις αγορές του παιχνιδιού, οπότε δεν πρέπει να το παρακάνετε με την ποσότητα του περιεχομένου με δυνατότητα λήψης επί πληρωμή (DLC), καθώς οι παίκτες θέλουν να αγοράζουν πλήρη videogames. Ενώ με ένα μοντέλο Free-to-Play, τα χρηματικά κέρδη για την εταιρεία θα προέλθουν από τις μικροσυναλλαγές που κάνουν οι παίκτες μέσα στο παιχνίδι, οπότε είναι σημαντικό για τους προγραμματιστές να γνωρίζουν πώς να συμπεριλαμβάνουν μια μεγάλη ποσότητα ποικίλου και ελκυστικού περιεχομένου για το οποίο οι παίκτες θα θέλουν να πληρώσουν χωρίς κανένα πρόβλημα. Τούτου λεχθέντος, είναι σαφές ότι τα επιχειρηματικά μοντέλα αποτελούν θεμελιώδες μέρος του virtual economy των online games.