Μια ομάδα μηχανικών από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις αναπτύσσει ακρίδες με τεχνητά μέλη που θα είναι σε θέση να οσφραίνονται εκρηκτικά. Θα πετούν μέσω τηλεχειριστηρίου σε επικίνδυνες περιοχές και ηλεκτρόδια στον εγκέφαλό τους θα μεταβιβάζουν πληροφορίες πίσω στο χειριστές τους, αναφέροντας αν έχουν ή δεν έχουν βρει επικίνδυνες ουσίες.
Ο Baranidharan Raman του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις, δήλωσε ότι έχουν μελετήσει τον τρόπο που οι ακρίδες μυρίζουν για πολλά χρόνια. Ο ίδιος και η ομάδα του διαπίστωσαν ότι οι ακρίδες μπορούν να προσδιορίσουν συγκεκριμένες μυρωδιές, όπως εκείνες που εκπαιδεύονται να εντοπίσουν, ακόμη και με την παρουσία των άλλων οσμών.
Ο εγκέφαλος της ακρίδας είναι σε θέση να αντιληφθεί μια νέα οσμή γύρω της σε μόλις μερικές εκατοντάδες χιλιοστά του δευτερολέπτου, λέει ο Raman. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι θα τοποθετήσουν αισθητήρες στις ακρίδες. Αυτοί οι αισθητήρες θα συνδεθούν σε εκείνα τα τμήματα του εγκεφάλου των ακριδών που επεξεργάζονται τις οσμές στο περιβάλλον. Ο Raman πιστεύει ότι οι ακρίδες αυτές θα είναι πολύ πιο αποτελεσματικές από τα ρομπότ, επειδή οι κεραίες τους, έχουν πολλούς φυσικούς αισθητήρες. Ακόμα, οι μύτες των ζώων είναι πολύ πιο εξελιγμένες από οτιδήποτε τεχνητό.
«Γιατί να μην επωφεληθούμε από την βιολογική λύση;» ρώτησε. «Αυτή είναι η φιλοσοφία εδώ. Ακόμη και οι μικροσκοπικές συσκευές χημικής ανίχνευσης state-of-the-art έχουν περιορισμένο αριθμό αισθητήρων. Από την άλλη πλευρά, εάν κοιτάξει κανείς την κεραία ενός εντόμου, όπου βρίσκονται οι χημικοί αισθητήρες του, υπάρχουν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες αισθητήρες διαφόρων τύπων.»
Οι σκύλοι ανιχνευτές είναι εξαιρετικά αποτελεσματικοί – εκτός από τις θερμές συνθήκες που λαχανιάζουν. Οι αρουραίοι έχουν επίσης προταθεί. Τα έντομα με τεχνητά μέλη προσφέρουν πολλά πλεονεκτήματα, καθώς μπορούν να πετάξουν σε απρόσιτες τοποθεσίες και υπάρχει πολύ λιγότερος κίνδυνος πρόκλησης εκρήξεων.
Το Γραφείο Ναυτικών Ερευνών των ΗΠΑ έχει δώσει στο Raman επιχορήγηση αξίας $ 750.000 για να συνεχίσει την έρευνά του για τρία χρόνια. Για να δημιουργήσουν αυτά τα βιο-ρομπότ, ο ίδιος και οι συνεργάτες του σχεδιάζουν να ενσωματώσουν τρεις τεχνολογίες.
Πρώτον, πρέπει να κατευθύνουν την ακρίδα στο σωστό σημείο. Για να γίνει αυτό, θα κάνουν τατουάζ στα φτερά του εντόμου με ένα βιοσυμβατό μετάξι που μπορεί να μετατρέψει το φως σε θερμότητα. Στοχεύοντας το τατουάζ με λέιζερ, η κατεύθυνση της πτήσης της ακρίδας μπορεί να ελεγχθεί? περισσότερη θερμότητα στα δεξιά και το έντομο πετάει αριστερά και το αντίστροφο.
Μόλις η ακρίδα είναι στη ζώνη κινδύνου, οι ερευνητές πρέπει να γνωρίζουν τι μυρίζει. Για να μετατρέψουν τις συνηθισμένες ακρίδες σε μηχανές εντοπισμού, οι μηχανικοί σχεδιάζουν να εμφυτεύσουν ένα ηλεκτρόδιο στο μυαλό τους για να επισκιάσουν τις κεραίες τους και να διαβάζουν την ηλεκτρική δραστηριότητα, όταν μυρίζουν κάτι.
Επίσης, δεδομένου ότι οι επιχειρηματίες πρέπει να πάρουν ό, τι πληροφορίες συλλέγουν τα έντομα, οι ερευνητές αναπτύσσουν επίσης ένα μικρό, χαμηλής ισχύος, χαμηλού βάρους σακίδιο που πρόκειται να τοποθετηθεί στην πλάτη της ακρίδας που μπορεί να μεταδώσει δεδομένα. Ένα κόκκινο LED ανάβει με την παρουσία εκρηκτικών υλών, ενώ ένα πράσινο LED ανάβει σε περίπτωση απουσίας. Ο Raman λέει ότι όλες αυτές οι τεχνολογίες έχουν δοκιμαστεί χωριστά. Τώρα, θα πρέπει να ενταχθούν σε ένα ολιστικό σύστημα βιονικών εντόμων. Οι ακρίδες ανιχνευτές μπορούν να είναι έτοιμες σε 2 χρόνια.
